Είναι σημαντικό οι αδύναμοι να σηκώνουν κεφάλι και να χτυπάνε τους δυνατούς. Όχι, δε γράφω κάποιο μανιφέστο, απλά είδα στις τηλεθεάσεις πως η Ελεονώρα Μελέτη και το Star ήτανε πρώτο στα πρωινά και μου έκανε εντύπωση.

 Όπως καταλάβατε η διάβρωσή μας έχει φτάσει πολύ μακριά, αλλά όχι τόσο για να ψηφίσω κάποιον που επιλέγει στην προεκλογική του καμπάνια να μου πει το εξής: 

-         Περνάς καλά;

-         Έτσι κι έτσι..

-         Ωραία, ψήφισε με να σου κάνω τη ζωή δύσκολη. Για δυο χρονάκια μόνο.

-         Όχι, απλά θα έχεις συνηθίσει!

Φυσικά και να σου λένε ψέμματα ότι τάχα θα φτιάξουν τα πράγματα δεν είναι λύση, αλλά εδώ τίθενται δυο λογικές.

-         Πάμε να κυνηγήσουμε γκόμενες.

Η πρώτη δε θα σου κάτσει, ούτε η δεύτερη, ούτε η τρίτη, ούτε η δέκατη, ούτε η εικοστή πρώτη. Αλλά η εικοστή όγδοη μόλις θα έχει χωρίσει αφού θα χει φάει το κέρατο της ζωής της, κι έχει πει στον εαυτό της ότι «θα πάω με τον πρώτο που θα βρω μπροστά μου». Και έρχεσαι συ. Μπορεί να είναι σα σκιάχτρο αλλά μπορεί και να είναι ωραία αυτή που θα σου τύχει. Πάντως είσαι καλύτερα από πριν. Εμπεριέχει το ρίσκο του μεν, αλλά έτσι είναι η ζωή…

Σου ρχεται κι ο άλλος.

-         Πώς είσαι έτσι; Χαχα! Θες να βρεις και γκόμενα! Άει κλείσου σε κανένα Βατοπέδι, τουλάχιστον να τα οικονομήσεις μπας και βγάλεις καμία με τα φράγκα! Ή ξεσκίσου στις πλαστικές, τα πρώτα χρονάκια θα είναι δύσκολα αλλά μετά σε περιμένει μια τεράστια καριέρα στη Συγγρού έτσι όπως θα είσαι!

Και δω έρχεται το δίλημμα. Αποδέχεσαι τη μοίρα σου, ή προσπαθείς έστω με «ενέσεις» αισιοδοξίας να τη δεις αλλιώς; Γιατί πέρα από τα οικονομικά που μας έχουνε πρήξει τελευταία, πάνω απ’ όλα είναι η ψυχολογία μας. Αυτή τα καθορίζει όλα, ακόμα και την οικονομία.

Κι αυτό φαίνεται από ένα πράγμα. Ποιος προϋπολογισμός έχει πέσει μέσα ποτέ; Η απάντηση είναι ΚΑΝΕΝΑΣ. Γιατί όμως, δεν αναρωτήθηκε κανείς. Γιατί βάζουνε τα τεχνοκρατάκια του κερατά να τον γράψουνε. Τον μπήγουνε με ένα σωρό αριθμούς και στο τέλος πέφτουν πάντα έξω. Αλλά ένας προϋπολογισμός δε θέλει μόνο λογιστικές γνώσεις. Θέλει και έμπνευση και όραμα για να τον πετύχεις και να πέσεις μέσα. 

 

Γιατί δε μετρούν τη ψυχολογία μας. Η οποία καθορίζει την συμπεριφορά μας, μας κάνει χαρούμενους και βγαίνουμε, αγοράζουμε ή διασκεδάζουμε ή κλεινόμαστε μέσα. Κι αυτό δεν είναι μετρήσιμο.

Για να πετύχει μια πολιτική λοιπόν, δε φτάνει μια δήθεν αυξησούλα, ή ένα πάγωμα τιμών. Αυτό χρειάζεται αλλά μετά. Πρώτ’ απ’ όλα χρειάζεται αισιοδοξία. Να σε κάνει ο άλλος να τη δεις αλλιώς. Κι ας είναι εποχές δυσπιστίας και δεν πιστεύουμε κανέναν σε τίποτα, μπορεί να ρθει κάτι από το πουθενά και να σου αλλάξει τα πάντα, μέσα σου κι έξω σου. Αρκεί να είσαι κι εσύ έτοιμος γι’ αυτό, αν κάτσει κάποτε.