Προειδοποιώ πως το ποστ δεν είναι χαρούμενο..

βαριέμαι να γράψω βαριέμαι να πω οτιδήποτε..

το μυαλό μου είναι κουρασμένο και νοιώθω πως βλέπω συνέχεια επαναλήψεις..

Σήμερα πέθαναν τόσοι από τροχαίο και άλλοι τόσοι χάσαν την ψυχή τους..

Πουθενά κάτι ωραίο νέο και ζωντανό..μια διαρκείς σήψη επαναλαμβάνεται γύρω μου..

ή μάλλον μέσα μου και τα βλέπω ΠΑΛΙ έτσι;;

-άλλαξε σκέψεις μικρέ, δεν σε βλέπω καλά..

μα εύκολο είναι;; πρώτα σου λένε τι καλός που είσαι και μετά ξεκινάν να σε χρησιμοποιούν..(ή μήπως είχαν αρχίσει πιο πριν;;) Σαν αποτσίγαρο νοιώθω αυτή την στιγμή ή μήπως χειρότερα, σαν προφυλακτικό;;

ρε ένα χαμόγελο αληθινό..μια αγκαλιά ζεστή μια κουβέντα αληθινή..όχι άλλο δήθεν!! ΒΑΡΕΘΗΚΑ!!(αγαπητέ Dithen δεν εννοώ εσένα!!)

Μην αγχωθείτε..μια φάση περνάω που θα σας εκμυστηρευτώ αργότερα..

Στην τελική λάθη είμαστε ανθρώπους κάνουμε..

Και ένας στίχος από κάτι που έγραψα πρόσφατα..

"μια σφαλιάρα ακόμα παρακαλώ!! λίγο πιο δυνατά και λίγο πιο ψηλά!!"

 Υ.Γ. δεν είμαι μαζοχιστής..

Υ.Γ. αφιερωμένο σε όσους δεν αντέχουν τον ήχο της αναπνοής τους..