Σκεφτόμουν χθες για συναυλίες...

  25 ευρώ και τρεις ώρες από το χρόνο μου διέθεσα στον Βασίλη Παπακωνσταντίνου το καλοκαίρι που μας πέρασε, για τη συναυλία του στην Έδεσσα. Ακόμη το μετανοιώνω. Πολύ καλός ο Βασίλης αλλά δυστυχώς τίποτα το καινούριο. Αυτός που είναι πάντα. Κι εγώ νόμιζα πως είχε ακόμα πολλά να πει...

  Σε αντίθετη εντελώς κατεύθυνση, τα λεφτά που μετάνοιωσα περισσότερο που δεν έδωσα ήταν τα 45 ευρώ το καλοκαίρι πάλι, στην Αθήνα, όταν μας τίμησε ο Roger Waters με την παρουσία του. Όλο το dark side of the moon και τα δικά του αριστουργήματα, σε μια οπτικοακουστική, θεατρική, κλασική pink floyd style συναυλία. Ακόμη χτυπάω το κεφάλι μου, όμως το'χω βάλει σκοπό να τον (και θα τον) προλάβω σε μια συναυλία.

 Ευτυχώς που υπάρχουν σταθερές αξίες, που είναι και πάντα δίπλα μας (βλέπε π.χ. houman touch) και δεν κλαίμε ούτε τα λεφτά ούτε το χρόνο μας, εμείς που θέλουμε να ακούσουμε κάτι διαφορετικό, κάτι ξεχωριστό.

   Υ.Σ. Παρηγοριά στον άρρωστο, τα video...  

   https://www.youtube.com/watch?v=invo5D6SuBQ

    φωτο: Scanpix/Morten Holm