Παρασκευή 05.02.2010...Σκέψεις μπερδεμένες...Συνοθύλευμα...

"Δεν ξέρω αν πρέπει νά'μαι 'δώ...Δεν ξέρω άν μπορώ τις σκέψεις να εξηγήσω...Νιώθω πως κύκλους διαγράφω στο χώμα...Κύκλους που πάντα με γυρίζουν πίσω..."

Οι "Εν Καιρώ..." όμως είναι εδώ...Ποτέ δεν έφυγαν...Μπορεί να μήν είναι "Αισθητή" η  παρουσία τους...Αλλά εφόσον "εμείς" υπάρχουμε, τότε υπάρχουν και "εκείνοι"...Είναι τρόπος ζωής, τρόπος σκέψης & έκφρασης(...)

"Όλα θα 'ν Εν Καιρώ..."

Και ώς δια "μαγείας", η φράση αυτή επιβεβαιώνετε μέρα με την μέρα...Σε κάνει να Προσμένεις, σου δίνει δύναμη για να ζείς με Πάθος το Σήμερα & να Περιμένεις με υπομονή το Αύριο. Σου δίνει Ελπίδα...Κάτι το οποίο καθημερινά παλεύουν με σθένος να μας το στερίσουν... "...όμως με τίποτα δε μπορείς να μου στερήσεις τ'όνειρο...", λέει ο Λάκης Παπαδόπουλος, κατά κόσμον "Λάκης με τα ψηλά Ρεβέρ". Και έτσι είναι...

"Λόγια απο μισάνοιχτα χείλη..."

Ψίθυροι...σκέψεις που δύσκολα "βγαίνουν" από τις φωνητικές μου χορδές...Ίσως να μην είμαι και τόσο καλός στα λόγια...Γι'αυτό προτειμώ τις 6 χορδές της κιθάρας...Σκέψεις, συναισθήματα & χρώματα, μπερδέυονται μέσα από τον ήχο των φθόγγων...Συνεχής αναζήτηση νέων τρόπων έκφρασης & επικοινωνίας...

Όλα θα γίνουν με τον καιρό λοιπόν...Γι'αυτό χαλαρώστε...& χαμογελάστε!Είναι Αποδοτικό!!!Κάνει τους γύρω μας ν'ανησυχούν...