Εξυπνάδα και μονογαμία :) ή "Έξυπνοι άνδρες είναι οι πιστοί άνδρες"*

26 Απριλίου 2010, 23:35
Εξυπνάδα και μονογαμία :) ή "Έξυπνοι άνδρες είναι οι πιστοί άνδρες"*
Έρωτας Σχέσεις

Κι εκεί που τα πράγματα δείχνουν ότι (πολύ λογικά) κανείς δε θέλει άμεσα να μας συνδράμει, ασχέτου μηχανισμών και δεσμεύσεων [αφού έχουμε κάνει ό,τι περνά από το χέρι μας, για να δημιουργήσουμε τη βεβαιότητα ότι θα χάσει αυτά που θα δώσει (γι' αυτό και προ-απαιτεί "τα αδύνατα", βλ. Μέρκελ)] κι ότι ο ενεργοποιηθείς μηχανισμός δεν είναι παρά ένα βήμα πριν τον Καιάδα (προσπάθησαν την "τιμή" της Ευρωζώνης να σώσουν οι έρμοι οι εταίροι, αλλά αν είναι να παρασυρθούν κι αυτοί στο βυθό μαζί μας, δεν πάει να χάσει την "τιμή" της κι αυτή... άλλωστε υπάρχει και η παρθενοραφή), εγώ διάβασα σε ένα περιοδικό χθες ότι οι έξυπνοι άνδρες τείνουν να είναι ... πιστοί και μονογαμικοί! (Επιστροφή στο αγαπημένο θέμα, που κόντεψε να θάψει η αγωνία για την επιβίωση του φραπόγαλου :).

Μάλιστα, μάλιστα, συμπέρασμα μελετών, όχι αστεία... Κι έδινε συγχαρητήρια (ο συγγραφέας του άρθρου) στις γυναίκες που ερωτεύονται το μυαλό του άνδρα (πρώτα) και μετά αυτόν :)....

Να λειτουργεί άραγε κι αντίστροφα; Ότι δηλ. όσοι απατούν τις συντρόφους τους έχουν κι ΙQ ραδικιού (και με την ευρύτερη έννοια της συναισθηματικής νοημοσύνης, ίσως); Κοίτα να δεις που τελικά αποφεύγουμε τους ανέντιμους και πολυγαμικούς και για έναν επιπλέον λόγο: να μην πεθάνουμε και με κέρατα και από "βαρεμάρα" ;)

ΥΓ. Προσωπική εμπειρία δεν επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του άρθρου...

ΥΓ.2. *Τίτλος του άρθρου από το 1ο τεύχος του περιοδικού Psychologies Magazine, σελ.30, το οποίο έχει αυτούσιο ως εξής: "Έξυπνοι άνδρες είναι οι πιστοί άνδρες. Την επόμενη φορά που θα δείτε έναν άντρα να τρέχει πίσω από διαφορετικά φορέματα, απλά αγνοείστε τον! Είναι - κυριολεκτικά - ανόητος. Δεν το λέμε εμείς, το λένε οι μελετητές της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (LSE), οι οποίοι αντιστοίχισαν στους δείκτες νοημοσύνης τις κοινωνικές στάσεις και τις αντιλήψεις χιλιάδων ανδρών και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι "οι εξυπνότεροι άνδρες είναι πιθανότερο να εκτιμούν περισσότερο τη μονογαμία σε σχέση με τους λιγότερο έξυπνους". Αν λοιπόν ανήκετε στις γυναίκες που θεωρούν ότι η πιο ερωτογόνος περιοχή ενός άνδρα είναι ο εγκέφαλός του, αξίζετε συγχαρητήρια. Έχετε κάνει την καλύτερη επιλογή".

video

29 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

mariosnadege (27.04.2010)
Τα αποτελέσματα τέτοιων ερευνών μπορούν να αμφισβητηθούν τόσο πολύ, που καταλήγουν συνήθως να μην έχουν κανένα νόημα. Η ίδια η αξιοπιστία των τεστ IQ αμφισβητείται επίσης, νομίζω. Το αν θα είμαστε πολυγαμικοί ή όχι είναι, πιστεύω, θέμα προσωπικής επιλογής. Δυσκολεύομαι να πιστέψω πως το υποτιθέμενο IQ μας, προδιαγράφει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά.
Καλή σου μέρα latte !

Latte (27.04.2010)
Καλημέρα, Μάριε.
Δε διαφωνώ με τις παρατηρήσεις σου.
Εγώ έκανα αναφορά στο IQ χαριτολογώντας, όχι το άρθρο.

Νομίζω, όμως, ότι τα συμπεράσματα αφορούν την ευρύτερη νοημοσύνη και δε συνδέονται με στεγανά τεστ IQ.

Για να σου δείξω τι εννοώ, θα σου αναφέρω κάτι που άκουσα σε ένα σεμινάριο: Ο ομιλητής (δεδηλωμένος λάτρης του ωραίου φύλου) δήλωσε επίσης ότι δεν πρέπει να υποτιμάται η "εξυπνάδα" των ανδρών. Στην απορία των ακροατών για το τι εννοούσε, απάντησε ότι οι περισσότεροι άνδρες είναι έξυπνοι, με την έννοια ότι αν έχουν κάτι πραγματικά καλό δίπλα τους, δε θα ρισκάρουν να το χάσουν για ένα ξένο κρεβάτι.

Αυτό ίσως κάπως συνδέεται με την έρευνα που διάβασα (αλλά μπορεί και να είναι απλοί υποκειμενικοί συνειρμοί χωρίς αληθινή συμπερασματική αξία. Ας μην ξεχνάμε ότι γενικεύω κι αυτό είναι σχεδόν πάντα στοιχείο σφάλματος... :))

Hastaroth (27.04.2010)
Η απλή κοινή λογική λέει ακριβώς αυτό:ότι δηλαδή άν έχης έναν καλό σύντροφο δίπλα σου,δέν ρισκάρεις να το χάσης γιά ένα ξένο κρεβάτι (που μπορεί να αποδειχτή στο τέλος ότι ήτο απλός "πάγκος").

Δέν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη εξυπνάδα γιατί ακριβώς το ίδιο σκεφτόμαστε και γιά άλλες καταστάσεις τής ζωής μας-π.χ. όταν έχουμε μιά καλή δουλειά που μάς ικανοποιεί "υλικώς τε και ηθικώς",δέν ρισκάρουμε να την χάσουμε γιά κάτι που μάς είναι άγνωστο,έστω και άν υπόσχεται πολύ περισσότερα από αυτό που έχουμε εκείνη την περίοδο.

Απλώς επειδή οι συναισθηματικές σχέσεις δέν θεωρούνται κάτι που αντιμετωπίζεται κυρίως με την λογική,μάς φαίνεται παράξενο το ότι τελικώς η λογική επαληθεύει κάποιες συναισθηματικές μας επιλογές.

Ισχύει γιά όλους τούς ανθρώπους όμως αυτό και όχι μόνο γιά τους άντρες.....

Latte (27.04.2010)
Έχεις πολύ δίκιο: απλή κοινή λογική.

Άρα το πλήθος των "απιστιών" (αφού αυτός είναι ο κανόνας σήμερα και η "πίστη" η εξαίρεση) από αμφότερα τα φύλα τι σημαίνει; Ότι λείπει η απλή κοινή λογική ή ότι κανείς μας δεν είναι "πραγματικά καλός";

(Πιάσ' το αυγό και κούρευτο, κατέληξα πάλι... :))

Hastaroth (27.04.2010)
Εγώ θά έλεγα ότι μάλλον το πρώτο συμβαίνει.

Αλλιώς,μόλις το λεωφορείο έφτανε στην στάση,δέν θα ορμούσαν να ανέβουν οι αναμένοντες πρίν κατέβουν αυτοί που είναι ήδη μέσα....

Οπως επίσης,η ισχύς ενός πιστοποιητικού γέννησης δέν θα έληγε ποτέ,αφού αυτά που πιστοποιεί-δηλαδή ο τόπος και η ημερομηνία γεννήσεώς μας-δέν μεταβάλλονται σύν τώ χρόνω......

sven (28.04.2010)
Γαλατάκι,

το θέμα «μονογαμία, πολυγαμία, πίστη και απιστία» δεν εξηγείται και ούτε κατανοείται διαμέσου απλοϊκών λογικών εξισώσεων. Είναι ένα θέμα ιδιαίτερα πολύπλοκο, βαθύτατα προσωπικό -δηλ. με άπειρες συναισθηματικές αποχρώσεις και εκδηλώσεις- και με κοινωνικές, ηθικές, πολιτισμικές, θρησκευτικές και οικονομικές συνιστώσες.

Τι είναι αλήθεια η ερωτική πίστη; Εννοούμε όλοι το ίδιο πράγμα; Πού αρχίζουν τα όρια της απιστίας; Στις αγκαλιές; Στα φιλιά; Στις φαντασιώσεις για άλλους ερωτικούς συντρόφους; Στη συλλογή πορνογραφικού υλικού; Οι απαντήσεις άπειρες και καθόλου αυτονόητες. Πίσω από πολλές από αυτές ελλοχεύει συχνά και μία άκρως υποκριτική, εγωκεντρική και ναρκισσιστική στάση ζωής και τρόπου διαχείρισης προσωπικών σχέσεων.

Ο έρωτας πολλών ανθρώπων για τη μονογαμία -παρά για τον Άλλον- έχει συχνά και το αντίτιμό του: να προτιμάται η θανάτωση της ίδιας της σχέσης, παρά η αμφισβήτηση της μονογαμικής δομής της. Ποιός είπε πως ένας άνθρωπος δεν μπορεί ν΄αγαπήσει πολύ ερωτικά -αν και διαφορετικά- δύο, τρεις ή και περισσότερους ανθρώπους ταυτόχρονα; Γιατί το δικαίωμα αυτό να μονοπωλείται από τους γονείς προς τα παιδιά τους και από φίλους προς φίλους; Γιατί στον έρωτα να επιτρέπεται μόνο ένας τη φορά κι ας είναι εκατοντάδες στο σύνολό τους;

Η μονογαμία ιστορικά θεσπίστηκε για να ελέγξει την αναπαραγωγή των γυναικών: «βρε ποιανού είναι γυναίκα τα παιδιά», που τραγουδά κι ο Κηλαϊδόνης, αλλά και τη διασφάλιση της προσωπικής περιουσίας του άνδρα. Δεν είχε ούτε κατά διάνοια με έρωτα να κάνει.

Υπάρχουν εκατομμύρια νεκρές σεξουαλικά, ακόμα και συναισθηματικά πολλές φορές, σχέσεις -έγγαμες και μη- όπου το σεξ όχι μόνο αποτελεί αγγαρεία, αλλά ούτε καν υφίσταται, όπως και το ενδιαφέρον για τον Άλλον. Ξαφνικά, όλα αυτά προσλαμβάνουν απίστευτες διαστάσεις, αν ο Άλλος «απιστήσει» ή «απατήσει» το/τη σύντροφό του. Προδοσία, οργή, απογοήτευση και μύρια άλλα συναισθήματα, που σε κάνουν να απορείς πού βρίσκονταν τόσα χρόνια στην πράξη. Η αποθέωση της υποκρισίας.

Βλέπουμε λοιπόν πως η απιστία και η στάση μας απέναντι σ΄αυτήν δεν έχει συχνά να κάνει με συναισθήματα, αλλά με μια σιωπηρή συμφωνία-συμβόλαιο αμοιβαίας κτήσης των συναισθημάτων και του σώματος του Άλλου…

StavmanR (28.04.2010)
Συμφωνώ με την πρώτη παράγραφο του σχολίου του Sven. Γι' αυτό και διαφωνώ σε μεγάλο βαθμό με τις υπόλοιπες.
Είναι ιδιαίτερα πολύπλοκες οι συναισθηματικές σχέσεις για να ερμηνεύονται με απλοϊκές εξισώσεις.

Latte, σε έναν κόσμο καιροσκοπισμού κι ανταγωνισμού, κάθε στοιχείο κτητικότητας αποτελεί μέρος ενός άφραστου μα κοινά αποδεκτού δόγματος. Σε τέτοιες εποχές η πολυγαμία είναι η απόλυτη έκφραση κτητικότητας, τάσης για δημιουργία παγιωμένων δεσμών σε ένα ιδιότυπο χαρέμι-αποθήκη συντρόφων. Αυτός είναι και λόγος που ο πολυγαμικός το θεωρεί κάτι το υπερφυσικό αυτό που έχει, το μεγάλο του καμάρι, κι ονομάζει την παροδική του σχέση 'κατάκτηση'. Κανείς πραγματικά μονογαμικός δεν ονομάζει το ταίρι του κατάκτηση παρά μόνο ο κρυφοπολυγαμικός, γιατί απλούστατα μέσα στο χρόνο διαπιστώνει ότι 'ο πολιτισμός του κατεκτημένου κατέκτησε τον βάρβαρο κατακτητή' (Κικέρων). Κι όταν το πολυγαμικό υποκείμενο νιώσει κάποια πείνα ανατρέχει στον τηλεφωνικό κατάλογο, στα προγράμματα διάσκεψης του ίντερνετ και τα κέντρα κοινωνικής μάζωξης να θραφεί. Είναι ο ψευδοκαπιταλισμός της ηδονής. Η εξωτερική ηθική της εκάστοτε εποχής εσωματώνεται σε όλους τους τομείς της ζωής. Ο σύντροφος γίνεται εμπόρευμα, μέσο συναλλαγής και κοινωνικής προβολής. Ενίοτε εν γνώσει του κι άλλοτε με καταπάτηση των συναισθημάτων του από τον οδοστρωτήρα που έτυχε να κοιμηθεί στο πλάι του.

Καλημέρα Latte :)

DemetresOpc (28.04.2010)
Γεια σου γαλατακι απίστευτο!!

Συμφωνώ και με τον Σταύρο και με τον Sven..
Για άλλη μια φορά αποδεικνύετε πως αν δεν ορίσεις τις έννοιες δεν καταλήγεις σε συμπέρασμα..

Τεσπάντων..με ενοχλούν οι ταμπέλες..αφάνταστα..και δλδ για να χουμε και κανένα καλό ερώτημα..ένας που όταν έχει σχέση δεν πάει με άλλες αλλά όταν δεν έχει πάει με όσες του γυαλίσουν τι είναι??
αυτός ο ίδιος όταν βλέπει υπέροχα καλλίγραμμα οπίσθια και του ανεβαίνει η τεστοστερόνη στο κεφάλι ενώ σπίτι τον περιμένει ο πλέον καλλίγραμμος πισινός τι είναι??
Βλάκας?? έξυπνος?? Ζωω(ν)?? μονογαμικός?? Πολυγαμικός??

άντε τα φιλιά μου και αφιερωμένο το "ανάβεις φωτιές" !!!! :))))

sven (28.04.2010)

Συμπλογκίτη Σταύρο,

ήμουν σχεδόν βέβαιος πως θα έσπευδες πρώτος ν΄απαντήσεις στο σχόλιό μου, αντί του συγγραφέα του πόστ -όπως άλλωστε με κάθε ανάλογο θέμα στο παρελθόν- και, πριν αλέκτωρ λαλίσει,φρόντισες να μη με διαψεύσεις, και μάλιστα εις...διπλούν!!!

Γράφεις πως συμφωνείς μαζί μου ως προς το ότι θέμα είναι πολύπλοκο και πως διαφωνείς με τα υπόλοιπα. Φαίνεται όμως πως δεν λαμβάνεις στο ελάχιστο υπόψη τα επιχειρήματά μου, δίνοντας έτσι την εντύπωση πως, αν και τα διάβασες, είχες προκαθορισμένη στο μυαλό σου την απάντηση που ήθελες να δώσεις και όχι να αντεπιχειρηματολογήσεις...

Έτσι λοιπόν, ενώ συμφωνείς με την πολυπλοκότητα του θέματος, το σχόλιό σου δίνει μία άκρως απλοϊκή και λαϊκίστικη ερμηνεία της πολυγαμίας, δηλ. την εξής μία: πολυγαμία είναι η απόλυτη έκφραση της κτητικότητας, πως ο πολυγαμικός καμαρώνει για τις κατακτήσεις του κλπ.

Δεν καταφέρθηκα ποτέ κατά της μονογαμίας. Με ποιό δικαίωμα άλλωστε. Αλλά ούτε και κατά της πολυγαμίας, που στοιχειωδώς τουλάχιστον προσπάθησα να την ορίσω, ως την ταυτόχρονη, δηλαδή, ερωτική αγάπη προς περισσότερα άτομα. Έχει καμιά σχέση το σχόλιό σου με τη θέση μου αυτή; Σε τί λοιπόν τότε διαφωνείς μαζί μου, όταν όλα όσα γράφεις δεν τέμνονται ΠΟΥΘΕΝΑ με τις θέσεις μου; Αμφιβάλλεις πως υπάρχει από μέρους σου σε κάποια θέματα, όχι απλά διαφορετική άποψη, αλλά βαθύτατη προκατάλειψη που αγγίζει τα όρια της εμμονής και του αξιώματος;

Θέλησα να τονίσω απλά το δικαίωμα κάποιων ανθρώπων, που νιώθουν πως μπορούν να αγαπούν ταυτόχρονα περισσότερα του ενός άτομα και να έχουν και ερωτική σχέση μαζί τους. Αυτό δεν είναι θέμα εξάσκισης ή συγκεκριμένης πρακτικής, αλλά μία δυνατότητα, ενός είδους ταυτότητα. Γιατί λοιπόν, ενώ θέλεις να δίνεις την εντύπωση του φιλελεύθεου ατόμου, αφορίζεις κάποιους που ούτε να επιβάλλουν τις απόψεις τους θέλουν ούτε να εξαπατήσουν κάποιον. Απλά ΕΤΣΙ νιώθουν. Η πρακτική αυτή θυμίζει κυνήγι μαγισσών και αφανισμό αλλοϊδεατών, γιατί τόλμησαν να έχουν διαφορετικά πιστεύω...

Ο κόσμος για ν΄αλλάξει έχει ανάγκη από ελεύθερη διακίνηση ιδεών, από φρέσκες και νέες ιδέες -ας είναι και λανθασμένες, αρκεί να γίνει μια ζύμωση-και απαλλαγή από στερεότυπα, αφορισμούς και αποδιοπομπαίους τράγους...

ΥΓ. Θα επανέλθω, αναπτύσσοντας εκτενέστερα τις θέσεις μου για το θέμα εκτενώς........

Latte (28.04.2010)
Σβεν, το ξέρεις πολύ καλά, σαφέστατα καλύτερα απο εμένα, ότι οι περιπτώσεις που αναφέρεις (δηλ. του πολυγαμικού που είναι πολυγαμικός, γιατί αγαπά ταυτόχρονα περισσότερους του ενός ανθρώπους και τους θέλει όλους στη ζωή του) δεν είναι αυτές που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας, όταν κάθε "άντρας" που σέβεται τον εαυτό του, "πρέπει", εκτός από γυναίκα να έχει και ερωμένη ή όταν η "γυναίκα" που θεωρείται καπάτσα, ούσα παντρεμένη με κάποιον που ταιριάζει στην κοινωνική της εικόνα, τον απατάει για τις χαρές της ηδονής με κάποιον άλλο που μπορεί να της τις προσφέρει.

Αυτή δε την σπάνια (κατά τη γνώμη μου) περίπτωση που υπερασπίζεσαι, εφόσον γίνεται "ανοιχτά" και είναι γνώστες όλοι όσοι αναγκαστικά μπλέκονται, θα την υπερασπιστώ κι εγώ.

Δεδομένου, δηλ., ότι τέθηκε θέμα ορισμών, ας οριοθετήσω αυτό που θέλω να πω: όταν αναφέρομαι σε πίστη/μονογαμία, εννοώ με μία λέξη την "εντιμότητα" στην ερωτική σχέση.

Θες κάτι άλλο; Ερωτεύτηκες άλλον; Τόλμησε να το διεκδικήσεις και πλήρωσε το τίμημα. Το βόλεμα, η κοροϊδία (δηλ., η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η μηδαμινή προσωπική ανάπτυξη) είναι (κατά τη γνώμη μου) τα κύρια συστατικά της απιστίας και, φυσικά, εγώ (προσωπικά) δε θέλω έναν τέτοιο άνθρωπο στη ζωή μου και, το κυριότερο, δε θέλω να χτίσω μια σχέση ζωής (από την οποία θα συντελεστεί το θαύμα της δημιουργίας νέας ζωής) με κάποιον που έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Γιατί όταν κάποιος "είναι ικανός" να κοροϊδέψει με τον τρόπο αυτόν, για να "ανέβει" στα μάτια τα δικά του ή των συναδέλφων του (όταν το κάνει για λόγους επιβητορικούς ή "κατάκτησης", όπως λέει ο Σταύρος) ή για να μη χαλάσει τη βόλεψή του (αν πραγματικά έχει ερωτευτεί έναν άλλο άνθρωπο), θεωρώ ότι στερείται αυτών των βασικών αρχών, που στις κρίσιμες στιγμές της ζωής σηματοδοτούν τους "νικητές" από τους "ηττημένους", τους ξεχωριστούς από το σωρό, τους "έξυπνους", για να το συνδέω με το άρθρο που διάβασα, από τους βλάκες...

Το ότι άνθρωποι με αυτήν την προσωπικότητα και τις αρχές είναι λίγοι
σήμερα νομίζω είναι γνωστό και μη αμφισβητήσιμο. Τα μεγάλα νούμερα των λοιπών δεν είναι, όμως, λόγοι δικαιολογητικοί της ανέντιμης συμπεριφοράς που συνιστά η απιστία σε μία σχέση (εκτός, βέβαια, αν μιλάμε για "ελεύθερη σχέση", που είναι ελεύθερη επιλογή αμφοτέρων των σχετιζομένων).

StavmanR (28.04.2010)
Συμπλογκίτη Sven,
δεν διέψευσα κανέναν και δεν χρειάζεται να μου αποδίδεται η ιδιότητα του διαψευστή των απόψεων των άλλων. Απλά, μέσα στο κλίμα των καιρών, δηλαδή της ελεύθερης άποψης την οποία υπερασπίζεσαι, θεώρησα θετικό να παραθέσω την δική μου άποψη επί του θέματος και των σχολίων.

Δεν αποτελεί στόχο της ζωής μου να διαψεύσω άλλους ή να κυνηγώ 'μάγισσες' που παράγουν άλλοι. Αντίθετα, συμμετέχω σε κάθε διάλογο και σε κάθε τύπου συζήτηση με το προσωπικό μου στίγμα που περιλαμβάνει τόσο κάποιες θέσεις μου, όσο και κάποιες αντιθέσεις σε σχέση με τις θέσεις των άλλων.

Ούτε και χρειάζεται να προκαλούνται εντυπώσεις, επειδή η λειτουργία του ιστού παράγει εις διπλούν τα σχόλια και τις παρεμβάσεις. Για να κλείσω καί αυτό το θέμα, απλά θα αναφέρω ότι όταν διαπίστωσα το διπλότυπο του σχολίου μου σκέφτηκα να το επισημάνω στη Latte με νέο σχόλιο. Αλλά υπέθεσα ότι το να γράφω νέα σχόλια για να διαγράψω παλαιότερα δίνει μηδέν εις το πηλίκο. Αν κάτι διαφαίνεται στη συγγραφέα είναι η ευφυία της, οπότε υπέθεσα ότι θα το διαπιστώσει και θα το διαγράψει χωρίς περαιτέρω συζήτηση, εφόσον εκείνη το κρίνει απαραίτητο.

Καλό απόγευμα και ζητώ συγγνώμη από την ιστοδέσποινα για το καταχρηστικό του διαλόγου :)

darian (28.04.2010)
Θα πρέπει να προσέχουμε πως χρησιμοποιούμε την επαγωγική συλλογιστική, όσον αφορά την εξαγωγή συμπερασμάτων από κάποιο στατιστικό δείγμα. Ελλοχεύει ο κίνδυνος να υποπέσουμε σε λογική πλάνη. Δυο από τις πιο διαδεδομένες λογικές πλάνες(logical fallacies), είναι η βεβιασμένη γενίκευση(Hasty generalization) και η εσφαλμένη αντίληψη της σύνθεσης(Fallacy of composition), οι οποίες δεν διαφέρουν και τόσο στην ουσία.

Hasty generalization:
Είναι η ελαττωματική γενίκευση, η οποία επιτυγχάνεται με την επαγωγική γενίκευση, που στηρίζεται σε στατιστικά στοιχεία έρευνας μικρού δείγματος, που αποτυγχάνει να αντιπροσωπεύσει επαρκώς το σύνολο του πληθυσμού.

Fallacy of composition:
Η εν λόγω λογική πλάνη προκύπτει όταν κάποιος συνάγει οτι κάτι συμβαίνει με το σύνολο, εαν αυτό συμβαίνει και με κάποιο υποσύνολό του.

Αν θέλουμε να μιλήσουμε αντικειμενικά για μια κατάσταση, τα εμπειρικά δεδομένα "δε χωράνε" στη συζήτηση. Μάλιστα, η συζήτηση, θα μπορούσε κάλλιστα να αναχθεί σε συζήτηση περί ηθικής(ή συναισθημάτων;), που -ούτως ή άλλως- είναι μια συζήτηση που ταλανίζει την ανθρωπότητα από την στιγμή που ο homo sapiens απέκτησε συνείδηση των πράξεών του.

Όσον αφορά τον υπέροχο και τρομακτικό "μικρόκοσμο" της ανθρώπινης ψυχολογίας, επιφυλάσσομαι να βγάλω κάποιο συμπέρασμα. Κρατάω την τελευταία πρόταση του Tractatus Logico-Philosophicus του Ludwig Wittgenstein:

"Για όσα δεν μπορεί να μιλά κανείς, θα πρέπει να σωπαίνει."

Υγ1.: Το "συμπλογκίτης" έχει ως ετυμολογική ρίζα το "συμπλοκή"; :P

Υγ2.: Σταύρο, μας έλειψες. Σε περιμένουμε :)

Hastaroth (29.04.2010)
Δέν πιστεύω πως ένας άνθρωπος μπορεί να έχη πολλά "ταίρια",δηλαδή πολλούς (αισθηματικούς/ερωτικούς,όπως θέλουμε το λέμε) συντρόφους που να ταιριάζη απόλυτα μαζί τους και θά χτίση μ'αυτά μιά σχέση ζωής (όπως σωστά την ορίζει η latte).

Ενα ταίρι θα έχη (άν σταθή τυχερός και το βρή).

Τώρα,άν υπάρχη κάποιο άτομο που μπορεί να νιώθη ταυτόχρονα για δύο άλλα άτομα ότι ταιριάζει μαζί τους κατ'αυτόν τον τρόπο,πολύ θα ήθελα να το βρώ και να το ρωτήσω πώς θά ένιωθε άν τά δύο αυτά άτομα τά είχε ταυτόχρονα δίπλα του (και να ρωτήσω επίσης και τά άτομα αυτά πώς θα ένιωθαν άν βρισκόντουσαν ταυτόχρονα μέ το άτομο που καθένα από εκείνα θεωρεί ότι έχει σχέση ζωής μέ τό "κοινό άτομο"...).

DemetresOpc (29.04.2010)
εε ρε γλέντια..

Arorarea (29.04.2010)
Καλησπέρα!
Μια ερώτηση μόνο, ποσοστό % έγραφε το περιοδικό που διάβασες για τους "έξυπνους" άντρες;
χαχαχα!
Βασικά νομίζω πως δεν είναι θέμα εξυπνάδας αλλά βιωμάτων και κατά πόσο μπορεί να επιρεάζεται από παρέες ο άνθρωπος.
Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι οι λόγοι νομίζω πως είναι πολλοί...!
ΛΕΣ να είμαι χαζή??!

Latte (29.04.2010)
Σταύρο, εύλογα αν κάποιος σου επιτίθεται (με ή χωρίς λόγο, ας το κρίνει ο κάθε αναγνώστης), θα απαντήσεις από τον ίδιο χώρο. Ως εκ τούτου δεν τίθεται θέμα καταχρηστικότητας του διαλόγου στο χώρο αυτό, που είναι τιμή του να φιλοξενεί και εσένα και τον Σβεν. Από την άλλη, η ουσία όλων των απόψεων (με δεδομένο ότι μπορούμε να φιλτράρουμε από κάποιες από αυτές συναισθηματικά ξεσπάσματα που δημιουργούνται από ένα "δε συμφωνώ") είναι σημαντική - και οι ίδιες οι απόψεις (κατ' εμέ) πολύ ενδιαφέρουσες. Αφενός ανοίγουν τους ορίζοντες, γιατί βλέπουμε πως αντιλαμβάνεται και συναισθάνεται το θέμα ο καθένας από εμάς, αφετέρου αποτελούν τροφή για σκέψη και περαιτέρω εκμάθηση.

Ντάριαν, η φωνή της επιστήμης :) Έχεις απόλυτο δίκιο. Αντίστοιχες με τις λογικές πλάνες που αναφέρεις είναι και τα cognitive biases (γνωστικές προκαταλήψεις, δηλ. οι αποτυχημένες - λόγω σφάλματος στο συμπέρασμα- μέθοδοι που έχει υιοθετήσει η σκέψη μας, για να αντιμετωπίσει την αδυναμία μας για πλήρη συλλογή και επεξεργασία των απαραίτητων πληροφοριών, προκειμένου να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα ή μία πράξη). Τι σημασία έχει που τα γνωρίζω όλα αυτά; Εύκολα παρασύρομαι από "εύκολα" συμπεράσματα κι έτσι έθεσα προς σχολιασμό το άρθράκι που διάβασα (θα ψάξω να βρω το περιοδικό, ώστε να το παραθέσω αυτούσιο, Arorarea - και καλώς μας ήρθες, παρεμπιπτόντως :)). Η αλήθεια είναι ότι, προσωπικά, έχω μια "αδυναμία" στις γενικεύσεις (αν και ταυτόχρονα έχω πλήρη επίγνωση του σφάλματος που συνεπάγονται, αλλά και αυτού που οι ίδιες συνιστούν). Δυστυχώς το φτωχό μου μυαλουδάκι καταφέρνει έτσι να ταξινομεί ευκολότερα τα δεδομένα, εξ' ου και η ιδιαίτερη προτίμηση σ' αυτές... :)

Αλβέρτο, συμφωνώ κι εγώ μαζί σου, γιατί έτσι είμαι και αισθάνομαι. Υπάρχουν, όμως άνθρωποι που είναι και αισθάνονται αλλιώς. Αυτό δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε...

Καλό απόγευμα σε όλους :)

Latte (29.04.2010)
Δημήτρη, βάζεις τα ποτά, εννοείται (τι; γλέντι χωρίς αλκοόλ;) :)

gusfunn (30.04.2010)
latte θα μου επιτρέψεiις να αφησω ενα χειροκρότημα ως προς το τριτο σχολιο σου.
μονο μια λεξη θα αλλαζα για καθαρα αισθητικους λογους.

κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ.

Latte (30.04.2010)
Μόνο σου επιτρέπω; Κάνε κλαπ, κλαπ τα χεράκια όσες φορές θες. Χαρά μου να τα ακούω :) [επιβεβαίωση του τελευταίου ποστ του Σταύρου γαρ]

ΥΓ. Επίσης πολύ θα ήθελα να μάθω την πρόταση της "λεκτικής αισθητικής σου παρέμβασης" :) Ευχαριστώ :)

gusfunn (30.04.2010)
η λεξη που θα αλλαζα ειναι η καπατσα.

καπατσα ειναι για μενα μια γυναικα που αγωνίζεται και τα καταφερνει μεσα απο δυσκολες συνθηκες.

και μερικες φορες, καποιες απο αυτες , ειναι θετικες.

αλλα ειναι μη σημαντικο μπροστα στο ολο του κειμενου σου.

καλo μεσημερι :)

heliotypon (01.05.2010)
Το πρόβλημα της "πίστης" ξεκινάει από πολύ βαθειές και πανάρχαιες ανθρώπινες ανάγες. Η ανάγκη για να είναι "δικοί του" οι απόγονοι, η εξασφάλιση του συντρόφου για να μην μείνει μόσος/η ή για να εξασφαλιστεί η επιβίωση των απογόνων, κ.α. Ο θεσμός ενισχύθηκε από τις θρησκείες και από τις κοινωνικές δομές που καλλιέργησαν τις ιδέες περί πίστης" έτσι ώστε θεωερείται πρόβλημα από τον/την σύντροφο ακόμη και ο θαυμασμός ή το κοίτταγμα ενός τρίτου ατόμου. Φυσικά όλα αυτά μπορούμε να τα υπερβούμε με τη λογική και τη σκέψη, αλλά πόσοι έχουν αυτή την ικανότητα και πόσοι μπορούν να απομονωθούν από τις πατροπαράδοτες ιδέες και κοινωνικούς κανόνες; Η άποψή μου είναι ότι θα έπρεπε να είμαστε τελείως ελεύθεροι, ερωτικά και αυτό το έχω κάνει πράξη. Νομίζω ότι ο/η καθένας/μία θα μπορούσε, αρκεί να ήταν δυνατόν πειστεί για τα πλεονεκτήματα μιάς τέτοιας θέσης.

Hastaroth (01.05.2010)
Δηλαδή φίλτατε ηλιότυπε,πώς τό έχεις κάνει πράξη;Ετσι γιά να ξέρουμε,δηλαδή,εμείς που θεωρούμε εαυτούς "σκλαβωμένους".....

heliotypon (02.05.2010)
>Hastaroth: Με την παντελή απουσία ερωτικής ζήλιας της συντρόφου που είναι ελεύθερη να έχει όσες και όποιες ερωτικές επαφές επιθυμεί και με την καλλιέργεια της ίδιας νοοτροπίας σ' εκείνη. Τι άλλο χρειάζεται;

Latte (02.05.2010)
gusfun, με την ερμηνεία που δίνεις εσύ στη λέξη (που ίσως είναι η πιο σωστή) δεν ήταν καθόλου δόκιμη η χρήση του όρου. Στο δικό μου (υποκειμενικό) λογισμικό είχε μία αρνητική χροιά (αυτής που είναι ικανή να χειρίζεται τους ανθρώπους). Σ' ευχαριστώ :)

Ηλιότυπε, αυτό που περιγράφεις και έχεις κάνει πράξη είναι μία ελεύθερη σχέση (δεν περιέχει ούτε ανεντιμότητα ούτε κοροίδία ούτε εξαπάτηση). Εφόσον ένας άνθρωπος ζει με τον τρόπο που επιλέγει ως καλύτερο για τον εαυτό του κι αυτός ο τρόπος δεν επιφέρει "αρνητικές εξωτερικότητες" σε κάποιον άλλο, κανείς δε λέει (ούτε έχει το δικαίωμα) να πει κάτι ή να κρίνει (κατα-κρίνει).
Το δικό μου θέμα ήταν η ανεντιμότητα/απιστία/κοροϊδία στη σχέση (αν και από λαθεμένη επιλογή όρων δε φαίνεται στον τίτλο του ποστ).

Καλημέρα :)

ΥΓ. to you too, dear Albert :)

Latte (02.05.2010)
Έκανα τροποποίηση στο ποστ, για να παραθέσω αυτούσιο το άρθρο που αποτέλεσε την αφορμή του ποστ μου.

ΥΓ. ;) "γ" το σωστό αντί του "ρ"...δε φταίει ο δαίμων του πληκτρολογίου, αλλά αυτός του εγκεφάλου μου. Εν ολίγοις: εγκώ φταίει :)

Oraclas (03.05.2010)
Τι να πρωτοσχολιάσω. Μεγάλο θέμα, όπως σχολίασαν και τα άλλα παιδιά. Αυτό που θα πω μόνο, είναι ότι κάθε έρευνα είναι σχετική.

Πριν λίγο καιρό είχα διαβάσει για έρευνα που είχε βρει το γονίδιο της απιστίας. Όταν ολοκλήρωσα το άρθρο ανακάλυψα πως τελικά μεταδίδετε μόνο στους αρρένες. Από εκεί κατάλαβα πόσο ελλειπές ήταν σαν άρθρο.

Σε συζήτηση που είχα αργότερα με φίλη μου, αποδοκίμασε το αποτέλεσμα, διότι όπως είπε χαρακτηριστικά, αυτό έδινε μία δικαιολογία στους άντρες. Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι κάποιος άντρας θα αιτιολογούσε την απιστία στα γονιδιά του.

Αυτόματα πρόσεξα πως και οι δύο αποδοκιμάσαμε την εγκυρότητα της έρευνας, αλλά για άλλους λόγους. Οπότε δεν αρκεί μία έρευνα να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη, πρέπει να βρίσκει ομόφωνα υποστηρικτές και από τα δύο φύλα.

Τέλος επειδή ξέφυγα κάπως από το θέμα, θα ήθελα να θέσω την ερώτηση: Ισχύει άραγε το ίδιο για τις γυναίκες;;;

Hastaroth (03.05.2010)
Κατ'αρχήν,γονίδιο τής απιστίας δέν υπάρχει,όπως δέν υπάρχει και γονίδιο τής τζαναμπετιάς,τής βλακείας ή τής εξυπνάδας.

Αυτό που κάνουν τά γονίδια είναι να ελέγχουν την παραγωγή ή την μή παραγωγή διαφόρων πρωτεϊνών,που είτε αποτελούν δομικά στοιχεία τού ζωντανού οργανισμού ή δρούν ώς ένζυμα σέ διάφορες βιοχημικές αντιδράσεις που συμβαίνουν μέσα στόν οργανισμό αυτό.

Ακόμα και κάποιο απλό σωματικό χαρακτηριστικό,π.χ. τό γαλάζιο χρώμα τής κόρης τών ματιών ενός ανθρώπου,είναι αποτέλεσμα τής δράσης πολλών γονιδίων,το καθένα από τά οποία ελέγχει την παραγωγή ή αναστολή παραγωγής ενός ενζύμου σέ μιά σειρά αντιδράσεων που παράγουν τελικά την γαλάζια χρωστική που υπάρχει στίς κόρες τών "γαλανομάτηδων".

Πόσο μάλλον λοιπόν γιά ένα ψυχικό χαρακτηριστικό τόσο πολυσύνθετο όσο η απιστία,που μάλιστα καλά-καλά ακόμα δέν ξέρουμε πώς εξηγείται βιοχημικά ο τρόπος σκέψης που οδηγεί έναν άνθρωπο να προβή σ'αυτήν την ενέργεια.

Τέτοιες έρευνες λοιπόν που λένε ότι π.χ."βρέθηκε το γονίδιο τής απιστίας" ή "τό γονίδιο τής αφοσίωσης" κλπ,δέν μπορούν να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες,επειδή η ψυχολογική συμπεριφορά ενός ανθρώπου επηρεάζεται και από τίς εξωτερικές συννθήκες (γιά παράδειγμα,άν στην συγκεκριμένη έρευνα βρέθηκε ότι κάποιοι "μπιρμπάκουλες" διέθεταν ένα συγκεκριμένο γονίδιο-δηλαδή ένα κομματάκι από DNA μέ συγκεκριμένη αλληλουχία-ενώ κάποιοι μή "μπιρμπάκουλες" δέν το διέθεταν,αυτό δέν μάς λέει τίποτε γιατί μπορεί κάποιοι άλλοι "αφοσιωμένοι" να το διαθέτουν μέν,αλλά επειδή ο τρόπος που σκέπτονται και ενεργούν,η εμπειρία και τά βιώματά τους κλπ κλπ. τούς υπαγορεύουν να είναι πιστοί στόν/στήν συντροφό τους,αυτό το γονίδιο είναι ανενεργό).

Latte (04.05.2010)
Εδώ βρίσκεται μια άλλη αναφορά στην έρευνα που αναφέρει ότι επίσης συνδέει την εξυπνάδα και με την τάση προς την αθεϊα και τις φιλελεύθερες πολιτικές απόψεις. Ο καθηγητής που τη διεξήγαγε είναι, λέει, της άποψης, ότι οι πρόγονοί μας ήταν πολυγαμικοί, αλλά ότι όσο εξελισσόμαστε ως είδος τείνουμε να γίνουμε μονογαμικοί. Από την άλλη λέει ότι θεωρεί πως, επειδή οι έξυπνοι άνθρωποι κάνουν λίγα παιδιά, τείνουμε προς μείωση του αριθμού των έξυπνων ανθρώπων παγκοσμίως...

http://www.myfoxdfw.com/dpps/news/dpgonc-study-fidelity-faith-politics-affected-by-iq-fc-20100301_6341448

Διάβασα κι μια-δυο αναφορές ακόμα σε αυτήν την έρευνα στον ξένο τύπο (σε μία από αυτές έλεγε ότι τα αποτελέσματα αφορούν τους άνδρες, γιατί οι γυναίκες ανεξαρτήτως ΙQ, έχουν την τάση να είναι πιο πιστές...)

Μετά από όλα αυτά θεωρώ ότι πρέπει να διαβάσω την ίδια την έρευνα, για να καταλάβω τι τελικά λέει.

Καλημέρες! :)

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog

Συγγραφέας
latte

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/latte

Αναμνήσεις (παρελθόν), ζωή (παρόν) και όνειρα (μέλλον) ξεδιπλωμένα σε έναν πολύχρωμο virtual ορίζοντα. Με αναγνώστες ή μη, βγαίνουν από μέσα μου και μπαίνουν ... σε τάξη.

Tags

Επίσημοι αναγνώστες (12)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog

Γίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...

Δημοφιλέστερα...

Αρχείο...

Links