…Κυριολεκτικά και μεταφορικά στη ζωή του Κριφ…

Ένα από τα πιο αληθινά, από τα πιο συγκινητικά, από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία, του ασύγκριτου Μενέλαου Λουντέμη.

Όσες φορές και να το διαβάσω δεν το χορταίνω.

Το αριστουργηματικό αυτό αυτοβιογραφικό μυθιστόρημά, αναφέρεται στο διάστημα της ζωής του συγγραφέα μεταξύ 10 και 11 ετών. Στα χρόνια δηλαδή της γλυκιάς αθωότητας, του αδιάκοπου παράλληλα όμως μόχθου και του σκληρού αγώνα για την επιβίωση. Περιγράφει με τρόπο μοναδικό προσωπικά βιώματα και βιώματα ανθρώπων της ευρύτερης περιοχής της Πέλλας, σ΄ έναν μικρόκοσμο όπου το δίκαιο και το άδικο, το ανθρώπινο και το απάνθρωπο, το γλυκό και το σκληρό πρόσωπο της ζωής έρχονται συνεχώς αντιμέτωπα και μονομαχούν επιδιώκοντας να επικρατήσουν σε μια κοινωνία που αναζητά επίμονα αναδιοργάνωση.

Η γλώσσα του Λουντέμη, όπως πάντα δυνατή, άμεση,  πλούσια σε παρομοιώσεις (γύρω στις 300, σ΄ ένα βιβλίο 186 σελίδων!), γεμάτη επίθετα, προσωποποιήσεις, με μια μοναδική χρήση των σημείων στίξης, σίγουρα δεν αφήνει αδιάφορο τον αναγνώστη.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δωρικός, από τις εκδόσεις Ελληνικά γράμματα και σε μία έκδοση της εφημερίδας Τα Νέα (δημοσιογραφικός οργανισμός Λαμπράκη)

Δεν βάζω τώρα κανένα απόσπασμα από το βιβλίο, γιατί:

1.Μου αρέσει ΟΛΟ από την πρώτη ως την τελευταία λέξη

Και

2.Θα επανέλθω κάποια στιγμή με ένα πιο αναλυτικό ποστ.

Δε θα σας αφήσω όμως παραπονεμένους. Ολόκληρο το βιβλίο, μπορείτε να βρείτε εδώ:

http://www.scribd.com/doc/53351857/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%BD%CE%B5%CF%86%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%9B%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%AD%CE%BC%CE%B7%CF%82-%CE%9C%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%82

ΣΥΝΕΧΕΙΑ του Συννεφιάζει είναι το Ένα παιδί μετράει τ΄ άστρα