Προσπαθώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που …προσπέρασα τόσα κεφάλαια σε ένα βιβλίο μέχρι να φτάσω στο τέλος του, αλλά δεν τα καταφέρνω. Δεν υποτιμώ τη δουλειά κανενός συγγραφέα, ξέρω πόσο κόπο θέλει ένα βιβλίο για να γραφτεί, αλλά στο συγκεκριμένο ο καλύτερος χαρακτηρισμός που μπορώ να δώσω είναι «συμπαθητικό», ο χειρότερος «παντελώς αδιάφορο». Ίσως αν  ήμουν στην εφηβεία  να με ενθουσίαζε.  Αν βρισκόμουν στα χνάρια ενός πρώτου έρωτα να το διάβαζα με μεγαλύτερη προσοχή. Αν έπεφτε στα χέρια μου λίγο πριν επισημοποιηθεί μια σχέση να με έβαζε σε περισσότερες σκέψεις. Αλλά στο στάδιο και στη φάση ζωής που βρίσκομαι μάλλον δεν τα κατάφερε να με αγγίξει. Λάθος επιλογή. Καμία σχέση με το «Ο μηχανισμός της καρδιάς» που διαβάζω  τώρα. Παρόλο που πραγματεύονται το ίδιο θέμα: τον έρωτα. Αλλά γι΄ αυτό θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή…

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ:

Ο Δημήτρης καταφέρνει να ξεπεράσει τα όρια της επαρχιακής πόλης που μεγάλωσε , να σπουδάσει στην Αγγλία και να κάνει  πραγματικότητα τα όνειρά του. Σημαντικές γνωριμίες, καλούς φίλους και τα πρώτα του βήματα σε μία εφοπλιστική εταιρεία.  Αυτό που του λείπει είναι ο μεγάλος, αληθινός έρωτας. Τον συναντά, μετά από χρόνια αναζήτησης και περιπλάνησης, στο πρόσωπο της Ζερμαίν Ζιλό , η οποία ανήκει σε μία από τις πλουσιότερες οικογένειες της Γαλλίας.  Η δουλειά του κάποια στιγμή αποτυγχάνει και στην προσπάθειά του να ξαναπετύχει για χάρη της νεαρής κοπέλας, ώστε να νιώθει ισάξιός της(και να μην τον θεωρήσουν οι δικοί της προικοθήρα), η ίδια απομακρύνεται πιστεύοντας πως δεν την αγαπάει όπως θα έπρεπε(αφού  η πολυπόθητη πρόταση γάμου δεν ερχόταν)…. Η κοπέλα παντρεύεται εν τέλει τον συνεργάτη του πατέρα της. Μια σειρά γεγονότων όμως θα την οδηγήσει στον αληθινό έρωτα και στον Δημήτρη…

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

-Ο μεγάλος έρωτας συμβαίνει μόνο μια φορά στη ζωή και είναι καταδικασμένος να χαθεί.

-Σύμφωνα με μελέτες της σύγχρονης ανθρωπολογίας ο ρομαντικός έρωτας έχει τρία διαφορετικά πεδία. Το πρώτο είναι ο πόθος, η γενετήσια ροπή προς τη σαρκική απόλαυση. Το δεύτερο είναι η έλξη, που φέρνει κοντά δύο ανθρώπους, και το τρίτο είναι η αφοσίωση, που κρατάει αυτούς τους δύο ανθρώπους μαζί.

-«Η μητέρα μου λέει πως ο έρωτας αναπόφευκτα τελειώνει», σχολίασε η Ζερμαίν. «Κι ύστερα μένεις μόνος», συμπλήρωσε.

«Αλλά ο έρωτας δεν τελειώνει ποτέ», διαφώνησε πάλι ήπια ο Δημήτρης. «Οι σχέσεις είναι αυτές που τελειώνουν, οι αδύναμες σχέσεις, που δε διαρκούν», εξήγησε.

«Και ποιες είναι οι δυνατές σχέσεις;», τον ρώτησε εκείνη.

«Η συμπόρευση είναι η πιο δυνατή σχέση. Να αποφασίσουν δύο άνθρωποι να πορευτούν μαζί΄κι αν κάποιος από τους δυο προπορευτεί, να περιμένει τον άλλο…»

«Κι αυτός που δεν προπορεύεται;», τον ρωτάει.

«Κι αυτός πρέπει να συνεχίσει να προχωράει, να μη σταματήσει. Και κάποτε θα ξαναβρεθούν».

Το βιβλίο είναι της ΕΥΑΣ ΟΜΗΡΟΛΗ και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη