Να μαστε, λοιπόν, και στην τελευταία μέρα του χρόνου....Γυρίζω ακριβώς ένα χρόνο πίσω και ξανασυναντάω την Γιώτα,ετοιμόγεννη,με μια τεράααααααααστια κοιλιά, αγχωμένη, φοβισμένη για άπειρα θέματα...

Το 2011 ήταν μία πολύ δύσκολη, σκληρή θα έλεγα, χρονιά από πολλές οπτικές γωνίες...Πολλά άλλαξαν, άλλα έμειναν στάσιμα αγκάθια. Το 2011 όμως μας έφερε ένα γερό και όμορφο κοριτσάκι...Το 2011 μετακομίσαμε σε ένα μεγαλύτερο σπίτι και, παρά τα χιλιάδες προβλήματα, φτιάξαμε τον χώρο μας όσο πιο ζεστό και όμορφο μπορούσαμε και, κυρίως, το δωμάτιο των κοριτσιών μας πριγκιπικό(εκεί κοιμούνται τώρα με τον μπεμπουλίνο τους όμοια με αγγελούδια...)...Το 2011 βρέθηκαν κάποιες υποτυπώδεις απασχολήσεις για το Φάνη, έστω και προσωρινές και έσπασε ρε γαμώτο ο διάολος το πόδι του...

Το 2011 φεύγει σε λίγες ώρες και μεις δεν το βάλαμε κάτω...Άραγε τι μας επιφυλάσσει η νέα χρονιά που έρχεται; Ελπίζω του χρόνου τέτοια μέρα να έχω να γράψω ομορφιές αντάξιες με την γέννηση του κοριτσιού μας, ομορφιές που θα χουν αλλάξει ακόμα περισσότερο την ζωή και την καθημερινότητά μας...Δε ζητάμε πολλά, ζητάμε αξιοπρέπεια και να μπορέσουμε να επιβιώσουμε...

Ευχές για Καλή Χρονιά και, παιδιά, μην το βάζετε κάτω...Αφού τα καταφέραμε εμείς, σίγουρα μπορούν κι άλλοι να τα καταφέρουν...

Μαγική νεραιδοχρυσόσκονη για καλή τύχη και πολλά λιλιπούτεια φιλάκια!

Τα ξαναλέμε...του χρόνου :)