Μέσα στη Νύχτα
(ή όταν η αυτοψυχανάλυση συνάντησε τη ματαιοδοξία)
27 Φεβρουαρίου 2007, 14:22
Λίνα, Λίνα μη Λυπάσαι


"Κύριε, δηλαδή θα μείνω;" μου είπε με βουρκωμένα μάτια.

Τι να της πω; Τρίτη Λυκείου, 160 απουσίες μέχρι τώρα, μέσος όρος τετραμήνου 12,5, οικογένεια ό,τι να 'ναι (εν διαστάσει οι γονείς, η μάνα με ψυχολογικά), μένει με τον παππού και έχει χάσει παραπάνω από τις μισές πρώτες ώρες της χρονιάς.

"Κύριε, έμεινα; Να μην έρχομαι;" Να έρχεσαι μάτια μου, να έρχεσαι. Δεν έχεις και πολλά άλλα να κάνεις εξάλλου. Εδώ υπάρχουν και κάποιοι που σε αγαπάνε.

"Κύριε, πώς θα το πω στον πατέρα μου;"

"..."

 

Και μετά σου λέει ο άλλος για δημοσιοϋπαλληλίκι, για λούφα, για βάσεις πανελληνίων, για συντακτικό, για την γ΄κλίση των επιθέτων, για ολοκληρώματα και για γνώση. Τα ξέρεις όλα αυτά. Τι θα της πεις δεν έμαθες ποτέ και αυτοσχεδιάζεις κοιτάζοντας τα παιδικά ακόμα μάτια της.

 

Σήμερα το πρωινό ψιχάλιζε έξω, μα έβρεχε μέσα μου...

 

 

 

18 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

Emilia_ (27.02.2007)
Λυπαμαι πολυ...ευχομαι οτι καλυτερο για αυτο το κοριτσι κ σε καθε νεο πλασμα που θελει να ανοιξει τα φτερα του σάυτον τον κοσμο...
tsibitos (27.02.2007)
Τι φταιει το κοριτσακι????? Αυτα να τα βλεπουμε εμεις που ακομη δεν εχουμε φτιαξει οικογενεια...
yokor (27.02.2007)
:΄( :΄( :΄( :΄( :΄( :΄( :΄( :΄(
eua (27.02.2007)
τι τραβάτε και 'σεις που 'χετε χώρο για βροχή μέσα σας... ευχαριστούμε.
lemonc (27.02.2007)
Κουράγιο Λίνα...
jorge (27.02.2007)
Συγνώμη αλλά 160 απουσίες δε γίνονται κατά λάθος, ούτε σε μια νύχτα, ώστε να συμπονούμε την κοπέλα. Το να μην είναι καλή μαθήτρια είναι αποδεκτό, αλλά αυτό νομίζω οτι είναι αδιαφορία εκ μέρους της.

Το οτι είναι χωρισμένοι οι δικοί σου δε σημαίνει οτι δεν έρχεσαι σχολείο...
mprizas (27.02.2007)
Τί να πω, κάποια πράγματα έχουν πάρει δυστυχώς το δρόμο τους. Ας μείνει, ας μη μείνει. Ας ξανάρθει, ας μη ξανάρθει. Μόνο να μην καταστραφεί...
XeniaRodo (27.02.2007)
Nαι Jorge αλλά δεν ξέρεις τι μπορεί να έχει γίνει ή τι να έχει περάσει αυτό το κορίτσι. Tέλος πάντων, δεν την ξέρουμε και νομίζω ότι δε μπορούμε να κρίνουμε σωστά. Yπάρχουν και παιδιά που τα έχουν όλα -εκτός από σωστή ανατροφή- και τους "αξίζει" να τιμωρούνται. Yπάρχουν και κάποια που ίσως δεν φταίνει 100% τα ίδια.
dimitrapan (27.02.2007)
Πάντα χαίρομαι όταν ανακαλύπτω άτομα που αξίζουν τον τίτλο "δάσκαλος"...

Χορχίτο, ναι σαφώς και έχει ευθύνη η κοπέλα σύμφωνα με τον τρόπο που εμείς μεγαλώσαμε και βάσει των αρχών που δώσανε σε μας... Εκείνη όμως μεγάλωσε προφανώς διαφορετικά...
gazakas (27.02.2007)
Σας ευχαριστώ όλους για τα άμεσα σχόλια σας. Για να πω την αλήθεια με ξάφνιασε λιγάκι το γεγονός ότι μέσα σε λίγες ώρες σχολιάσατε κάποιες σκέψεις μου που προσπαθούσαν να εκφράσουν την α-πορία μου (με την ετυμολογική έννοια της λέξης).
Όπως είδατε ούτε θέση πήρα ούτε είπα πολλά για αυτό που συνέβη.
Όμως, jorge, όπως σημείωσε και η XeniaRodo, δεν τα ξέρουμε όλα για αυτό το κορίτσι. Παράλειψα κάποια πράγματα για ευνόητους λόγους, αλλά αυτό που θεωρώ πιο σημαντικό είναι κάτι άλλο. Λες ότι οι 160 απουσίες δεν μπορούν να μας κάνουν να συμπονέσουμε την κοπέλα. Συγγνώμη για το δασκαλίστικο ύφος, αλλά πιστεύω ότι θα πρέπει να συμπονούμε ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους και κυρίως τα παιδιά. Είναι εύκολο να καταλογίζουμε ευθύνες, αλλά δύσκολο να ανιχνεύουμε τα αίτια των πράξεων του καθενός. Αυτή η περίφημη "ελεύθερη βούληση" πότε αποκτιέται και από τι διαμορφώνεται;

XeniaRodo, φαντάζομαι ότι ήταν τελείως μεταφορική η ατυχής έκφραση: "Yπάρχουν και παιδιά που [...]τους "αξίζει" να τιμωρούνται"...
jorge (28.02.2007)
Αντώνη σίγουρα είναι πολλά που αγνούμε από την όλη ιστορία, ώστε να έχουμε απόλυτη άποψη. Απλά πιστεύω πως ένα παιδί 18 ετών (και όχι 10 ή 12), που δεν είναι χαζό (έτσι καταλαβαίνω απ' όσα μας είπες), θα μπορούσε τουλάχιστον να ερχόταν στην τάξη, άσχετα αν οι γονείς ήταν χωρισμένοι. Είναι βέβαια μπλεγμένη ιστορία, οπότε κι εγώ μιλάω με βάση τα βιώματα μου. Θυμάμαι αρκετά τέτοια παιδιά από τα σχολικά μου χρόνια...
uNick (28.02.2007)
Ξέρω ότι μάλλον δεν θα σε βοηθήσω, αλλά... δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση σου Αντώνη! Δεν θα μπορούσα...


Υ.Γ. Συμφωνώ απολύτως με το πρώτο σχόλιο της Δήμητρας!
thank (14.09.2008)
Δεν έχει σημασία αν είναι μόνο για τη Λίνα ή και για λιγότερο ή περισσότερο "παραστρατημένα" παιδιά. αν το καλοσκεφτεί κανείς, όλοι μας έχουμε βρεθεί κοντά ή λίγο πιο μακρυά από τη Λίνα, αλλά σίγουρα δεν μας είναι άγνωστη. Τρέμω στην ιδέα πως, σε λίγο, θα μας είναι άγνωστοι, όσοι, χωρίς να τους το μάθει κανείς, μπορούν ακόμα να δακρύζουν. Καλή αρχή στη νέα σας χρονία δάσκαλε.
gazakas (14.09.2008)
Δε νομίζω να γίνουν ποτέ όσοι δακρύζουν άγνωστοι μας, Θάνο. Ευχαριστώ για την ευχή -θα μου χρειαστεί...
StavmanR (14.09.2008)
Τα παιδιά των χωρισμένων γονιών εμφανίζουν μία τάση να ξεφεύγουν από οτιδήποτε τους προκαλεί συναίσθημα μειονεξίας ή απογοήτευσης. Σε κάθε τάξη υπάρχουν πλέον ένα-δύο και θέλουν ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα από τους δασκάλους.

Καλημέρα Αντώνη, αν και με δυσάρεστο ποστ. :)
PashalinaMakia (14.09.2008)
Εαν δεν έχεις περάσει το λούκι του προβλήματος αυτού δεν το ξέρεις...
Εγώ κάθε φορά έφτανα στο όριο αν και μαθήτρια του 17 γιατί απλά ήθελα να βλέπω ουρανό και να ανοίγει η ψυχή μου.Πήγαινα μαζί με τη μαμά για καφέ.


Είμαι 20,προσπαθώ ακόμα να σταθώ στα πόδια μου συναισθηματικά και δεν σπουδάζω επειδή δεν με βοηθάει οικονομικά ο πατέρας μου.Εργάζομαι και είμαι αισιόδοξη οτι κάποτε θα κάνω αυτό που θέλω.Να σπουδάσω.

Οπότε,και που ήμουν μαθήτρια καλή δεν έπαιξε ρόλο.Αυτό λέω πολύ συχνά...

Εύχομαι η κοπελιά , που είναι και συνονόματη , να κοιτάξει την πάρτη της.Και κάνοντας απουσίες δεν την κοιτάει.

Αν την βλέπεις ακόμα πες τη το!Πραγματικά!Τον εαυτό της,την υγεία της τόσο την σωματική όσο και την ψυχική να κοιτάει..

Απο συμπάσχουσα η "συμβουλή" πες της..
kozanitis (14.09.2008)
Συνονόματε κουράγιο...

Η θέση σου δύσκολη...Και η δουλειά σου επίσης...

Κάνε το διαφορετικό. Αυτό που κάποιος άλλος συναδελφός σου δεν θα το έκανε...

Άλλαξε σκέψη...Η λύση είναι κοντά...
gazakas (15.09.2008)
Έτσι είναι Σταύρο... Η λέξη κλειδί είναι "αγάπη."

Πασχαλίνα, δυστυχώς η συνονόματή σου, επανέλαβε και πέρσι την το ίδιο έργο: ξαναφοίτησε στην Γ΄ Λυκείου και ξαναέμεινε από απουσίες. Τώρα σκέφτεται να πάει στο Εσπερινό Λύκειο γιατί το βασικό της πρόβλημα ήταν το πρωινό ξύπνημα...
Εύχομαι να πραγματικά να σπουδάσεις κάποια στιγμή...


Αντώνη, προσπαθώ...

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
gazakas
Αντώνης
Φιλόλογος
από Θεσσαλονίκη, Πρόχωμα, Κουφάλια, όχι κατ' ανάγκη με αυτή τη σειρά


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/gazakas

Το ίχνος που αφήνουν τραγούδια και σκόρπιοι στίχοι σε μια ξεκούρδιστη ψυχή...



Επίσημοι αναγνώστες (9)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links