Κι ο άνεμος ήταν τόσο δυνατός...
Shadows...
28 Ιουλίου 2012, 06:39
Ζητείται Ghostbuster (ποια πράγματα ξενερώνουν τη γυναίκα).


Η "οικογένεια", με την ευρύτερη έννοια, αποτελλείται από άτομα που υπάρχουν "εξ'αίματος" στην ζωή μας, από τη μέρα που γεννιόμαστε. Από 'κεί και πέρα, διαλέγουμε ποια άλλα άτομα θα συμπεριλάβουμε σε αυτήν και ποια θα είναι η σχέση μας με αυτά. Εγώ συγκεκριμένα, όποιο άτομο επιλέγω να βάλω σε αυτήν την ομάδα, είναι ισάξιο με την ίδια μου την ζωή. "Σόι", δεν έχω πολύ μεγάλο, ή τέλος πάντων, έχω επιλέξει να έχω πολλές επαφές με κάποιο μικρό υποσύνολο αυτού. Αυτό συμβαίνει και γιατί σε αντίθεση με την υπόλοιπη οικογένειά μου, εγώ και οι γονείς μου ζούμε στην Αθήνα, ενώ η καταγωγή μας είναι από τον παγωμένο Βορρά (της Ελλάδας :p).

Ίσως επειδή λοιπόν η "οικογένειά" μου ήταν μικρή, συγκριτικά με κάποιες άλλες, επέλεξα να συμπεριλάβω και λίγα ακόμα άτομα. Για μένα οικογένεια λοιπόν είναι καμιά δεκαριά άτομα ακόμα, χωρίς να υπάρχει εξ'αίματος συγκένεια.

Η οικογένεια που διαλέγουμε εμείς οι ίδιοι είναι λίγο πιο δύσκολο να την διαχειριστείς. Οι παρεξηγήσεις μεταξύ φίλων, πρέπει να λύνονται επί τόπου. Αν διαιωνίζονται, περνάς στο στάδιο "καλά μωρέ... θα τον πάρω τηλέφωνο από βδομάδα", κάτι που, όσο περνάει ο καιρός, λες σε κάθε Παρασκευιάτικο μεθύσι, αλλά η νηφαλιώτητα της Δευτέρας, σε κρατάει λίγο πίσω.

Η βιτρίνα που διαλέγουμε βιτρίνα στην ζωή μας, που λέει και ο Σιδηρόπουλος, είναι άλλη κουβέντα. Σε μπλέκει σε μια ρουτίνα, που στην αρχή σε γλυκαίνει και σου προσφέρει στιγμές χαλάρωσης και στην πορεία σε σφίγγει από το λαιμό τόσο δυνατά και σου κόβει κάθε αναπνοή ελευθερίας. Και δε μιλάω για σχέσεις καταπίεσης, αλλά για σχέσεις συνήθειας. Αν με ρωτήσετε αν έχω αγαπήσει τον κατά καιρούς άνθρωπο που είχα δίπλα μου θα βροντοφωνάξω, με το χέρι στην καρδιά, ότι τους λάτρευα. Δεν έχω απατήσει ποτέ, δεν έμπλεξα κανέναν ποτέ σε ηλίθιες ιστοριούλες και όποτε ήθελαν τη βοήθειά μου, ήμουν δίπλα τους. Αυτό, άλλοστε, θα έκανα και με τους πολύ καλούς μου φίλους. Οπότε με ποια διαφορετικά κριτήρια επιλέγουμε τον άνθρωπο που θέλουμε για σύντροφό μας και τους φίλους μας;

  • Πρέπει να μας έλκει σεξουαλικά-εξωτερικά.
  • Πρέπει να μας εμπνέει μια εμπιστοσύνη που δεν απαιτούμε από όλες τις φιλικές μας σχέσεις.
  • Πρέπει να μην είναι ένας από τους φίλους που αγαπάμε μεν, δεν αντέχουμε όμως και κάθε μέρα.
  • Πρέπει να νιώθουμε ότι μπορεί να διαχειριστεί καταστάσεις που δεν μπορούμε εμείς (στη δική μου περίπτωση, μία από τις λίγες αυτές καταστάσεις είναι να διώξει μια κατσαρίδα από το δωμάτιό μου, κυρίως την ώρα που θέλω να κοιμηθώ, πράγμα που περιορίζει τις επιλογές σε άντρες που μένουν πολύ κοντά στο σπίτι μου ή μαζί μου. Σε καμία περίπτωση δε θα ήθελα κάποιος που μένει στην Αγ.Παρασκευή, να κατέβει ας πούμε μέχρι το κέντρο της Αθήνας για να το κάνει αυτό, πιστέψτε με, καμία γυναίκα δε θέλει δίπλα της έναν άντρα μ***όδουλο...)
  • Σε καταστάσεις που μπορούμε να διαχειριστούμε, ακόμα και η πιο δυναμική γυναίκα, θέλει να νιώθει γυναίκα. Π.χ. Έχω αλλάξει λάστιχο πολλές φορές σε αυτήν την ζωή, αλλά όταν θα μου τύχει και θα είμαι με τον άντρα που επέλεξα να έχω δίπλα μου, σε καμία περίπτωση, η ιδανική εικόνα δεν είναι, εγώ να βγάζω τη ρεζέρβα από το πορτ μπαγκάζ και ο άλλος αγχωμένος να παίρνει τηλέφωνο γνωστούς και φίλους να ρωτάει αν ξέρουν, αν είχε βάλει και οδική βοήθεια στην ασφάλεια.
  • Ναι, μας αρέσει να μας μαγειρεύουν, αλλά όχι να πρέπει να καθαρίσουμε εμείς μετά μια βομβαρδισμένη κουζίνα. Και στην τελική ρε φίλε, θες να το παίξεις ρομαντικός, κάνε όλο το πακέτο μια καταραμένη φορά.
  • Όχι, δεν αγαπάμε "τα παιδιά" μέσα σας. Αυτό μας αρέσει στους φίλους μας! Μας αρέσει να λένε βλακείες και να γελάμε, μας αρέσει να είναι ατσούμπαλοι, μας αρέσει να είναι μια καταστροφή που κινείται, αλλά όχι, από τον άντρα που θα περάσουμε την υπόλοιπη ζωή μας μαζί του, περιμένουμε να έχει την παιδική γλύκα, αλλά όχι και την αγαθότητα και τη χαζομάρα ενός 7χρονου.
  • Όχι, δε σας κάνει πιο γοητευτικούς ή πιο άντρες το να ρέυεστε και να κάνετε καραγκιοζιλίκια στο φαγητό. Πιο ανασφαλείς σας κάνει. Ακόμα και την ώρα του φαγητού προσπαθείτε απεγνωσμένα να τραβήξετε τα βλέμματα πάνω σας. Όχι απλά με τον λάθος τρόπο, αλλά και να καταφέρετε κάποια στιγμή να ρίξετε το άλλο σας μισό, δε θα το έχετε δίπλα σας για πολύ. Και δε μιλάω σαν καθώς-πρέπει-δήθεν-κυριούλα. Δε με νοιάζει αν γίνει κατά λάθος, μιλάω για όταν προηγείται η ατάκα "Άκου αυτό!"
  • Όχι δε σας κάνει πιο βαρβάτους το να κοιμάστε με air condition από τις αρχές Μάρτη μέχρι τα τέλη Νοέμβρη. Ανώμαλους και σπάταλους σας κάνει. Όπως και το να βγαίνετε 5 φορές τη βδομάδα και να πίνετε μισό μπουκάλι Jack σας κάνει σπάταλους, ανεύθυνους και αλκοολικούς. Και ναι, κ εγώ "θυμάμαι εκείνη τη φορά στη Ρόδο, που είχαμε πιει 50 σφηνάκια sambucca και ούτε κατάλαβα πώς φτάσαμε σπίτι" αλλά ήταν ΕΚΕΙΝΗ Η ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΦΟΡΑ, δεν ήταν τρεις φορές την προηγούμενη βδομάδα και την προ-προηγούμενη και μία βδομάδα πριν από αυτή και μπλα μπλα μπλα...
  • Όχι, δε μας νοιάζει ότι το δηλώσατε εσείς οι ίδιοι και πήγατε στα ΟΥΚ. Είστε καμένοι και αντί να κοιτάξετε να κάνετε τη θητεία σας πιο σύντομη και πιο παραγωγική για εσάς, λιώσατε στα καψόνια και ούτε καν διοριστήκατε στην Πυροσβεστική.
  • Και τέλος, δε μας νοιάζει που ξαφνικά λατρεύετε τα τιγράκια και είχατε βρει ένα πεινασμένο στο δάσος στο χωριό σας και ήσασταν τόσο μεγαλόψυχος που το ταΐσατε και αυτό έγινε ο καλύτερός σας φίλος και "Α! Τι σύμπτωση... Έχεις μια φωτογραφία με ένα τιγράκι! Ταιριάζουμε! Δεν μπορώ να καταλάβω αυτούς που δε λατρεύουν τα ζώα... Εγώ είμαι πολύ φιλόζωος". Πρώτον γιατί αν έβρισκες ένα πεινασμένο τιγράκι, τώρα δε θα είχες χέρι, δεύτερον, η φωτογραφία ήταν σε ζωολογικό κήπο, τρίτον αν ήσουν φιλόζωος, δε θα μου ξαναμίλαγες που πήγα σε ζωολογικό κήπο και τέταρτον και για συνταγές να μίλαγες, λιγότερο γελοίος θα φαινόσουν.

Υ.Γ. Ας μου λύσει ένας άνθρωπος μια απορία; Τα mesulid είναι χάπια που βοηθάνε μόνο στους πόνους της περιόδου ή είναι γενικότερης φύσεως αναλγητικό; Γιατί αν είναι μόνο για την περίοδο, θα αρχίσω να πιστεύω ότι είναι η νέα μόδα στο καμάκι. Μην τολμήσεις και πεις κάτι για πονοκέφαλο, θα πεταχτεί ένας μαντραχαλάς από δίπλα να σου προσφέρει mesulid.

Τελικά κατέληξα... Ο μόνος άντρας που θέλω, είναι αυτός που θα μου διώχνει τα έντομα από το σπίτι... Ζητείται Ghostbuster!

Καλημέρα MusicHeaven, πάω να κοιμηθώ, γιατί μπορεί να χρειαστεί να αλλάξω κανένα λάστιχο σύντομα.

Χαρά

3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

adreo (02.08.2012)
αγαπητή μου,
σκέφτηκα για πολύ αν έπρεπε να σου γράψω κάτι στις "παιδικές σου σκέψεις". Φοβόμουνα μήπως και σε στενωχωρήσω. Αυτά που περιγράφεις είναι σήμα κατατεθέν, της εν πολλοίς άδειας ζωής που διάγετε οι καινούριες γενιές, θύματα άνανδρων πολιτικών, αλλά και αδιάφορων περί την "καλή ανατροφή" γονέων που σκόπιμα σας έβγαλαν, οι γονείς είναι βέβαια και ασυτοί θύματα, από μέσα σας τις αξίες της ζωής και σας αλλοτρίωσαν. Με πολλούς τρόπους που δεν είναι του παρόντος να τους εξηγήσω.
Είδατε τι ζητάτε; έναν Ghostbuster!, που να σου πω επειδή δεν ξέρω αγγλικά και δεν το βρήκα στο ερμηνευτικό λεξικό, δεν ξέρω και τι σημαίνει. Απλά το μαντεύω.
 Είδες; σε έκαναν να μην μιλάς Ελληνικά αφού σε Έλληνες απευθύνεσαι. Και όχι μόνο εσένα. Όλες και όλους. Επομένως με τα μειωνεκτικά που περιγράφεις τους νεοΕλληνες, μην ψάχνεις για ψύλο στα άχυρα.
Οι άνδρες με την έννοια του ιπποτισμού, των αξιών, των ιδεών, της αγάπης προς την Πατρίδα και τους συνΕλληνες, είναι σπάνια όντα. Σε πολλές γυναίκες όμως διακρίνω πολύ καλά στοιχεία. Ίσως είναι η φύση της γυναίκας να  συμπεριφέρεται σωστότερα.
Όταν με το καλό γίνεις μητέρα βρίσκοντας έναν Ιππότη;, προσπάθησε να εμφυσήσεις τα καλύτερα στα παιδιά σου. Όπως πρέπει να κάνετε όλοι οι νέοι και οι νέες. Να γίνει μια νέα αρχή, να βγείτε και να βγούμε οι μεγαλύτεροι, αν ζούμε , από την μούχλα που μας πασάλειψαν οι άνάξιοι ηγήτορες της χώρας.  Και εσείς να μην γράφετε αυτά που γράψατε, πεζά και ρηχά πράγματα, που μπορεί να αρέσουν στους, στις συνομιλήκους σας , αλλά αν τα ζυγίσεις καλά θα δεις πως δεν προσφέρουν τίποτα, ούτε σε σένα, ούτε στους άλλους. Με ειλικρινή συμπάθεια
adreo
Hastaroth (02.08.2012)
Πρώτον,το mesulid,όπως και τα άλλα αναλγητικά,είναι απλώς..αναλγητικό.Δέν διαχωρίζει τούς πόνους τής περιόδου από τον πονόδοντο ή τον πονοκέφαλο.Πάντως δέν το πολυσυνιστώ,προτιμώ το panadol που έχει και λιγώτερες (έως καθόλου) παρενέργειες.
Ghostbuster είναι ο "διώκτης φαντασμάτων".Η λέξη προήλθε από μιά "υπερφυσική" κωμωδία στην οποία πρωταγωνιστούσαν ο Dan Aykroyd και ο Harold Ramis.Ωστόσο,δέν χρειάζεται να έχης δίπλα σου κάποιον άντρα γιά να διώχνη τίς κατσαρίδες.Απλώς ψεκάζεις με ένα κατσαριδοκτόνο και..τέζα (οι κατσαρίδες).
Κατά τ'άλλα,δέν μπορείς,κρίνουσα εξ ιδίων,να αποφανθής γιά το πώς θέλουν οι άλλες γυναίκες να είναι οι ιδανικοί σύντροφοί τους-όπως ακριβώς δέν μπορώ και εγώ κρίνων εξ ιδίων να αποφανθώ πώς θέλουν και οι υπόλοιποι άντρες να είναι οι ιδανικές σύντροφοί τους.Στο θέμα αυτό,όπως και σε πολλά άλλα,ισχύει το ρητόν "περί ορέξεως,κολοκυθόπιττα" (αν και εμένα προσωπικώς η κολοκυθόπιττα δέν μού πολυαρέσει)..... 
LadyLuck (06.08.2012)
Γεια σου andreo,Καμία απάντηση δε με στεναχωρεί, κάθε άλλο, αν έχει και μία διαφορετική άποψη, με βάζει σε σκέψεις, διαδικασία που η γενιά μου έχει ξεχάσει.Το λογοπαίγνιο με τον Ghostbuster, προήλθε από μία παλιά αμερικάνικη σειρά με κυνηγούς φαντασμάτων (αρχές '80). Ωστόσο δεν πιστεύω ότι η αναφορά μου σε κάτι ξενό (και όχι ξενόφερτο, γιατί δεν έχουμε κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα) δείχνει ότι δε μιλάω σωστά ελληνικά, αλλά ότι έχω προλάβει να γνωρίσω και άλλες κουλτούρες. Το παραπάνω κείμενο δεν "εντοπίζει" τα μειονεκτήματα των νεοελλήνων. Όλα αυτά θα μπορούσε να τα κάνει οποιοσδήποτε λαός και όποιασδήποτε γενιάς, ωστόσο προφανώς, η γραφή του καθένα πηγάζει από τα δικά του βιώματα. "Σε πολλές γυναίκες όμως διακρίνω πολύ καλά στοιχεία. Ίσως είναι η φύση της γυναίκας να  συμπεριφέρεται σωστότερα."Σε αυτό θα διαφωνήσω. Γενικότερα θεωρώ ότι οι άντρες έχουν μια πιο έντονη αθωότητα που ναι μεν, δύσκολα θα τους αναδείξει σε ιππότες, αλλά τους κρατάει μακριά από την (κουτο)πονηριά που πλυμμυρίζει πολλές γυναίκες. Σίγουρα κάθε οικογένεια προσπαθεί να δώσει τα καλύτερα -κατ'αυτήν- εφόδια στα παιδιά της. Ωστόσο εκεί εντοπίζω το πρόβλημα. Τα ιδανικά που έχουν πολλοί άνθρωποι και ορίζουν ως "σωστή πορεία".Δυστυχώς οι σκέψεις που γράφονται σε ένα blog, δεν μπορούν να είναι όλες ποιητικές, μαγικές και ζυγισμένες. Νομίζω ότι από την απάντησή σου χάνεις το νόημα. Αν ήθελα να γράψω μόνο σοβαρά κείμενα και ποιήματα, θα τα έστελνα σε εκδοτικό οίκο, όχι σε blog του musicheaven. Ζυγίζοντάς τα καλά, παρατηρώ ότι προσφέρουν σε μένα τη δυνατότητα να "αδειάσω" το κεφάλι μου για λίγη ώρα και στους άλλους γέλιο και τροφή για σκέψη μέσω της σάτιρας. Δε νομίζω ότι η Λυσιστράτη είχε να προσφέρει κάτι περισσότερο από στοχασμό μέσω του γέλιου ή ότι ο Αριστοφάνης "ζύγισε" την ιδέα να σταματήσει έναν πόλεμο με τη δύναμη του σεξ (ή της απουσίας αυτού).Λυπάμαι που δε σου αρέσουν τα κείμενά μου, αλλά δυστυχώς απ'ό,τι είδα, δε συμβαδίζουν οι ιδέες μας για το "χρήσιμο", αν κρίνω και από το δικό σου blog. Το δικό μου περιέχει "αμπελοφιλοσοφίες" και μερικά κωμικά άρθρα, που θα έπρεπε να σε προβληματίζουν μέσω της διασκέδασης, αντί να σε ενοχλούν, ενώ το δικό σου είναι ένα blog με την κλασική αντιδραστική στάση προς μία ανύπαρκτη πολιτική στάση, που έχει γίνει της μόδας στη χώρα μας, από όταν άρχισαν οι περικοπές μισθών/συντάξεων και διακοποδανείων. Αν και θεωρούμαι αρκετά πολιτικοποιημένο άτομο για τη γενιά μου, αρνούμαι να παραχωρήσω έναν ολόκληρο χώρο έκφρασης σε πολιτικά ευτελή σκουπίδια, αόριστες απόψεις, ουτοπικές θεωρίες και θεωρίες συνωμοσίας, ωστόσο οποιοσδήποτε άλλος είναι ελεύθερος να το κάνει.Hastaroth συγνώμη για την παραπληροφόρηση για το Mesulid. Προτιμώ να μην παίρνω χάπια και γι αυτό δεν ξέρω και τις διαφορές. Απλά το συγκεκριμένο το ακούω μόνο από γυναίκες που το παίρνουν τις δύσκολες μέρες του μήνα. Η αλήθεια είναι ότι τα μόνα αναλγητικά που έχω πάρει στην ζωή μου είναι το panadol και το depon και αυτά, όσο ακόμα αποφάσιζε η μητέρα μου για την υγεία μου. Ωστόσο όσο λιγότερες παρενέργειες, τόσο το καλύτερο, όντως.Και πίστεψέ με οι κατσαρίδες δεν εξαφανίζονται έτσι απλά. Μία φίλη, πρόσφατα μετακόμισε λόγω οικονομικών σε ένα ισόγειο στην Κυψέλη. Μέχρι και συνεργείο για απεντόμωση έφερε!Σίγουρα, τα κείμενα είναι υποκειμενικά και γι αυτό φέρουν την υπογραφή μου από κάτω και όχι τα αποτελέσματα κάποιας επιστιμωνικής έρευνας.Στην κολοκυθόπιτα θα τα χαλάσουμε! Υ.Γ. Για κανένα λόγο δε σύγκρινα κάποιο από τα κείμενά μου με αυτά του Αριστοφάνη. Θα ήταν άδικο, αφού είμαι εν ζωή...Υ.Γ.ΙΙ Επειδή πολλές φορές διάβασα τώρα τελευταία το "Η νέα γενιά" σε κείμενα που μας περιγράφουν (πιάνομαι ακόμα φαντάζομαι...) σαν χαζά ρομποτάκια, να υπενθυμίσω ότι στη μιζέρια του σήμερα, μας οδήγησαν οι παλαιότερες γενιές, περιμένοντας από εμάς να τα βγάλουμε πέρα με τα εφόδια και τα όπλα που αυτοί ξέχασαν να μας δώσουν. Ελπίζω να μη λέμε κι εμείς στα παιδιά μας κάποτε "Ζήσαμε και μια οικονομική κρίση" (εκ του "ζήσαμε και μια κατοχή") με περίσια περηφάνεια, λες και ήταν επιλογή μας να μπούμε στον πόλεμο αυτού του σάπιου οικονομικού συστήματος.

Χαρά.

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
ladyluck
The Diary of Two Dreams
Life Seeker
από ΕΞΑΡΧΕΙΑ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/ladyluck

When we were dancing I saw the look in your eyes... Now we are strangers lost in a sea full of sighs...

Tags

muay thai Λάθη λάθη Το τέλος του κόσμου παρελθόν συναισθήματα



Επίσημοι αναγνώστες (6)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links



template design: Jorge