Σ΄άρπαζα απότομα, -ειδικά όταν ήσουν ανυποψίαστος και δεν το περίμενες- σε σήκωνα στην αγκαλιά μου και σε στριφογυρίζα γύρω γύρω χορεύοντας.... Κρατιόσουν απ΄τον λαιμό μου, φοβόσουν να μην πέσεις και ψιλογκρίνιαζες, αλλά σου άρεζε τόσο πολύ....

Tο αγαπημένο μας παιχνίδι χρόοονια τώρα...

Σήμερα σε ξανασήκωσα αγκαλιά για άλλο λόγο και για άλλη διαδικασία...........

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Aιωρούμαι σ΄ενα τεράστιο κενό προσπαθώντας να ανασυγκροτήσω δυνάμεις και ν΄αναμετρηθώ με την παντοδύναμη τελευταία στιγμή που καταβρόχθισε 16 ολόκληρα χρόνια αγάπης και αμφίδρομης προστασίας και φροντίδας.

Καμμιά αναφορά στον πόνο.... είναι δικός μου και τον θέλω.

Ρούντυ - Βέλγικος μαύρος ποιμενικός (groenental)
10 Mαρτίου 1996... μέχρι σήμερα 26 Αυγούστου 2012
16 χρονών 5 μηνών και 16 ημερών...

Αντίο Ρούντυ μου.... ήσουν και θα είσαι ο δικός μου σκύλος και που ξέρεις? ίσως "κάπου" ξανασυναντηθούμε.