Το βρήκα σε αρκετά blog και δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω, αλλά θεωρώ σκόπιμο να το αναρτήσω, γιατί εκτιμώ ότι αξίζει να διαβασθεί:

΄΄ Ο Μέγας Αλέξανδρος ευρισκόμενος στα πρόθυρα του θανάτου συγκάλεσε τους στρατηγούς του και τους κοινοποίησε τις τρεις τελευταίες επιθυμίες του που ήταν οι παρακάτω:

1.Να μεταφερθεί το φέρετρό του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής.

2. Τους θησαυρούς που είχε αποκτήσει -ασήμι, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους-να τους σκορπίσουν σε όλη τη διαδρομή μέχρι τον τάφο του.

3. Τα χέρια του να μείνουν να λικνίζονται στον αέρα, έξω από το φέρετρο, σε θέα όλων.

Ένας από τους στρατηγούς, έκπληκτος από τις ασυνήθιστες επιθυμίες του τον ρώτησε για ποιο λόγο τα ζητούσε όλα αυτά κι εκείνος του εξήγησε:

1.Θέλω οι πιο διαπρεπείς γιατροί να σηκώσουν το φέρετρό μου, για να μπορούν να δείξουν με αυτό τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι δεν έχουν, μπροστά στο θάνατο, τη δύναμη να θεραπεύουν!

2. Θέλω το έδαφος να καλυφθεί από τους θησαυρούς μου, για να μπορούν όλοι να βλέπουν ότι τα αγαθά που αποκτούμε εδώ, εδώ παραμένουν!

3. Θέλω τα χέρια μου να αιωρούνται στον αέρα, για να μπορούν οι άνθρωποι να βλέπουν ότι ερχόμαστε με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουμε, όταν τελειώσει για εμάς ο πιο πολύτιμος θησαυρός που έχουμε και ο οποίος είναι ο χρόνος!

Γιατί ΧΡΟΝΟΣ της ζωής μας είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός που έχουμε καθώς μέσα στα περιορισμένα πλαίσια του μπορούμε να δημιουργήσουμε χίλια άλλα όχι όμως περισσότερο χρόνο…΄΄