Λοιπόν..Ύστερα από επίσημη πρόσκληση του Σωτήρη (altamira)  για συμμετοχή στο γνωστό πια παιχνιδάκι των 5 και μετά από πολύ σκέψη, αποφάσισα να ενεργοποιήσω κι εγώ αυτό το ρημάδι το blog για να προσθέσω άλλη μια έγνοια στο κεφάλι μου..Αρκετό καιρό τώρα το απέφευγα για πολλούς λόγους, που βέβαια εξακολουθούν να υφίστανται, αλλά είπα να τους κάνω στην άκρη για λίγο..Πιθανόν να το μετανιώσω αργότερα, αλλά…όλα μες στο πρόγραμμα είναι..Θα δείξει..

Και φυσικά δε θα μπορούσε να γίνει καλύτερη αρχή από αυτήν..

5 πράγματα για μένα, ε..;; Καλά…Θα προσπαθήσω.. Για να δούμε… 

1.     Το «επίσημο» όνομά μου είναι ‘Ελευθερία’. Πριν όμως καλά καλά γεννηθώ, η καλή μου μητέρα είχε ήδη αποφασίσει ότι «..το παιδί θα το φωνάζουμε Φλέρυ…». (Πάλι καλά που δε βγήκα αρσενικό..). Ναι, λάτρης του Χατζιδάκι η μάνα μου και ιδιαίτερα της μούσας του, της Φλέρυ Νταντωνάκη. Ανέκαθεν λοιπόν άκουγα μόνο σ’ αυτό το όνομα.. Ομολογώ όμως ότι μια ζωή το  σιχαινόμουνα για τον απλούστατο λόγο ότι κανείς δεν το καταλάβαινε με την πρώτη..(συχνά ούτε και με τις επόμενες, δηλαδή..). Άκουγα ‘Κλαίρη’,  ‘Φέρη’,  ‘Φτέρη’ (!), ‘Φλώρα’, αλλά για ‘Φλέρυ’…..ούτε λόγος! «Χάθηκε, βρε αδερφέ, ένα όνομα της προκοπής»? Με τον καιρό, όμως, κατάφερα να το δω με άλλο μάτι και…το κράτησα..Το ‘Ελευθερία’ τώρα πια το χρησιμοποιώ σε..έκτακτες περιπτώσεις..  

2.     Έχω δύο αδελφές ψυχές κάπου Βόρεια της Ευρώπης με τις οποίες διατηρούμε, παρά την απόσταση και τη σπάνια επαφή, μια πολύ ιδιαίτερη σχέση χρόνων.. 

 3.     Όταν ήμουν μικρή πίστευα, από συνεχείς εφιάλτες που έβλεπα, ότι δεν θα καταφέρω να συμπληρώσω τα 18 μου χρόνια και απέφευγα να κάνω σχέδια για το..απώτερο μέλλον..Μάλιστα λίγες μέρες πριν την ενηλικίωσή μου έτυχε να βρεθώ στο νοσοκομείο σε πλήρη αποσύνθεση (!). Καταλαβαίνετε ότι η ιδέα αυτή ξαναήρθε στο προσκήνιο, γνωρίζοντας κατά βάθος ότι όλο αυτό είναι γελοίο! Τελικά γιόρτασα τα γενέθλιά μου μέσα στο νοσοκομείο και βγήκα δυο μέρες μετά..  

4.     Χάνω την ψυχραιμία μου πολύ  πολύ εύκολα και νευριάζω με το παραμικρό, αλλά από την άλλη προσπαθώ πάντα να βλέπω την φωτεινή πλευρά των πραγμάτων και να αφήνω να βγουν στην επιφάνεια τα θετικά κάθε θέματος, παραβλέποντας ίσως κάποια αρνητικά που στο κάτω κάτω πολύ πιθανόν να μην έχουν σημασία..Και εκνευρίζομαι – τι πρωτότυπο! – όταν παραπονιόμαστε για το παραμικρό γύρω μας και δεν είμαστε σε θέση να δούμε το καθετί όμορφο που μας περιβάλλει..Συχνά τα θεωρούμε και δεδομένα..   

5.     Και, τέλος, το αγαπημένο μου μέρος και συνήθης προορισμός μου κάθε καλοκαίρι είναι το Πήλιο. Εκεί, ανάμεσα στη θάλασσα και το βουνό κρατώ φυλαγμένη και κρυμμένη από κάθε απρόσκλητο επισκέπτη τη δική μου γωνιά.. Και δεν υπάρχει ομορφότερο καταφύγιο στον κόσμο μου από το σημείο αυτό, όπου συναντώνται και φλερτάρουν τα στοιχεία της φύσης μεταξύ τους και μεθούν γλυκά από τη μυρωδιά της πικροδάφνης και την αύρα της γαλήνης..