Ανυπομονώ να φτάσει εκείνη η μέρα που θα πω: "Μπορεί να κουράστηκα, μπορεί να ταλαιπωρήθηκα, να έκλαψα πολύ, ν' απελπίστηκα περισσότερο, να θυσίασα ένα σωρό πράγματα που αγάπησα, αλλά τουλάχιστον ήρθε η στιγμή να νιώσω ότι όλα αυτά άξιζαν τον κόπο προκειμένου να καταφέρω να γίνω αυτό που έγινα. Όλα αυτά είναι πια παρελθόν. Και τώρα μπορώ επιτέλους να ζήσω..."
Κάπως έτσι νομίζω ότι είναι η ευτυχία. Ή έστω η αρχή του δρόμου προς την ευτυχία.
Υ.Γ. Δε ξέρω για σας, αλλά προσωπικά θα ήθελα πολύ να υπάρχουν πινακίδες στο δρόμο προς την ευτυχία...
5 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΞέρω χίλιους τρόπους να σωθώ, μα κανένας τους δεν μου ταιριάζει...
EPICA Symphonic Heavy Metal Think Green Περιβάλλον Απόψεις Epica The Classical Conspiracy Harry Potter Γέλιο Λογοτεχνία Nightwish Ερωτική Απογοήτευση Soundtrack Ten years after Rock Music Αλέξης Γρηγορόπουλος Αλκυόνη Παπαδάκη 'Ερωτας Να Σε Ξεχάσω Προσπαθώ... Αναστασία Disney απαισιοδοξία απογοήτευση ευτυχία δυστυχία διάφανα κρίνα μελαγχολία ελληνικό ροκ μοναξιά Απογοήτευση Απαισιοδοξία Διάφανα Κρίνα Ελληνικό Ροκ Έρωτας Εφηβεία Αισιοδοξία Ατάκες έρωτας συναισθήματα Μοναξιά Ποίηση Φιλία Θεσσαλονίκη μουσική Μαργαρίτα Καραπάνου Νικόλας Άσιμος Μεταλλαγμένα ποίηση πολιτική απόψεις Συναισθήματα Συνθήματα σε τοίχους