Το είδα πριν λίγο στην ομάδα του Αλέκου Παναγούλη στο facebook, και δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια. Όσοι είστε στην Αθήνα και μπορείτε, βοηθήστε. Ξέρω, ο πόνος, η θλίψη, οι άθλιες συνθήκες ζωής, η έλλειψη σπιτιού, οικογένειας, ζωής, δεν λύνεται έτσι εύκολα, όμως μπορούμε απλά να τους δείξουμε ότι είμαστε εκεί, ότι ακόμα υπάρχει ελπίδα... Λίγα λεπτά και κάποια είδη που σε μας δε θα κοστίσουν και πολλά, μπορεί να τους βοηθήσουν να δουν την καθημερινότητα με άλλο μάτι... Όταν το σύστημα έχει γίνει απολύτως απάνθρωπο, ας ενώσουμε εμείς τις φωνές και τις δυνάμεις μας για να το αλλάξουμε...

Καλημέρα.

................................