29 Απριλίου 2014, 02:39
Χωρίς Κανόνα… όλοι αυτοί που δεν μπορούν να κοιμηθούν τα βράδια…
ζωγραφίζουν στα σκοτεινά με το δάχτυλο στον τοίχο
περπατάνε στο σκοτάδι και εύχονται να ήταν φαντάσματα…
κανείς να μη μας δει…
ξεχειλίζουν από εκατομμύρια στιγμούλες και χάνονται…μπερδεύονται δεν ξέρουν πια τι είναι πραγματικό
…χώνονται στο παλτό κάποιου που περπατάει δίπλα τους
και του σφίγγουν το χέρι…να μην τους αφήσει…να μην τους κρατήσει
«τυλιγμένοι κι οι δυο στο δικό σου παλτό»
…αγαπάνε τόσο δυνατά που καταστρέφουν
…άθελα τους
όλοι εμείς που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουμε
όλοι εμείς που στην πραγματικότητα
δεν θέλουμε να υπάρχουμε
-
sea_like_eyes (30.04.2014)
κατι απο το . . . ''λουλουδι'' . . . του Rozz Williams ? ? ?
Y.Γ ουτε τα λεφτα , ουτε η δουλεια . . . τιποτα δεν μπορει να αλλαξει αυτο που πραγματικα αισθανεσαι . . .
Υ.Γ ξεχειλίζουν από εκατομμύρια στιγμούλες και χάνονται…μπερδεύονται δεν ξέρουν πια τι είναι πραγματικό
Υ.Γ αθελα τους . . . ακουσια . . . η αγαπημενη μου λεξη . . .
Υ.Γ τους τελευταιους μηνες , υπνος για μενα σημαινει . . . σκοταδι , σιωπη , ενα κρεβατι , ταχυπαλμια . . . συνήθισα να ονειρευομαι με ματια ανοιχτα , οταν οι γυρω ''ζουνε'' την στιγμη και . . . και να ζω την στιγμη οταν αυτα κλεινουν . . .
Υ.Γ κανεις δεν με ειδε πραγματικα . . . ποτε . . . κι ας προσπαθησε ! ! !
Υ.Γ Κανονες . . . Stop ! ! !
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog