Καθόλου καλή διάθεση σήμερα, ας την ξορκίσουμε με μία όμορφη και ελπιδοφόρα ανάρτηση, "κλεμμένη" από την Μάνα.

........

"Είναι μια από τις παραλίες που θέλω να πάω. Ονομάζεται Glass Beach και βρίσκεται στην Καλιφόρνια.
Για πολλά χρόνια η παραλία αποτελούσε σκουπιδότοπο. Οι άνθρωποι πήγαιναν και έριχναν κάθε λογής ακαθαρσίες και σκουπίδια. Τόνοι σκουπιδιών, γυαλιά, συσκευές, ακόμη και αυτοκίνητα πετάχτηκαν εκεί. Μερικές φορές οι κάτοικοι για να μπορέσουν να χωρέσουν και άλλα σκουπίδια στην παραλία άναβαν τεράστιες φωτιές και έκαιγαν όσα καιγόταν.
Κάπου τη δεκαετία του ’60 οι αρχές της περιοχής αποφάσισαν πως δεν πήγαινε άλλο η κατάσταση. Διάφορα προγράμματα καθαρισμού πραγματοποιήθηκαν για να διορθωθεί η τεράστια οικολογική καταστροφή. Οργανώθηκαν εκστρατείες καθαριότητας, μαζεύτηκαν τα σκουπίδια… αλλά όχι όλα.
Επειδή, οι άνθρωποι πετούσαν τα σκουπίδια από ψηλά, ήταν αδύνατο να μαζευτούν τα σπασμένα γυαλιά και έτσι τα άφησαν εκεί.
Ότι δεν μπόρεσε να κάνει όμως ο άνθρωπος το έκανε η ίδια η φύση. Τις δεκαετίες που ακολούθησαν τα κύματα καθάρισαν την παραλία και την μεταμόρφωσαν σε μια από τις ομορφότερες παραλίες στον κόσμο.
Από τα σπασμένα γυαλιά, δημιουργήθηκαν εντυπωσιακά χρωματιστά πετραδάκια που καλύπτουν ολόκληρη την παραλία μέχρι σήμερα, προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα στους επισκέπτες της παραλίας.

Μια μέρα θέλω να την επισκεφτώ και να περπατήσω πάνω στα χρωματιστά πετραδάκια της.
Μέχρι τότε, θα τη θαυμάζω από τις φωτογραφίες και θα σκέφτομαι πως η ζωή είναι όπως η γυάλινη παραλία. Τα κακά πράγματα είναι αναπόφευκτα. Αρρώστιες, τσακωμοί, προβλήματα οικονομικά ακόμη και ο θάνατος. Δυστυχώς, αποτελούν μέρος της ζωής.
Σε κάθε ασχήμια, κρύβεται και μια ομορφιά. Ή όπως έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι ουδέν κακόν αμιγές καλού. Δεν λέω ότι από το θάνατο ενός ανθρώπου που αγαπούμε, μπορεί να βγει κάτι καλό. Αυτό, που λέω είναι πως όταν απομακρύνουμε τα σπουπίδια, αυτό που μας πόνεσε και μας στεναχώρεσε, μπορεί στο τέλος να δούμε τα σπασμένα γυαλιά να γίνονται πολύχρωμες πέτρες, στολίδια στην παραλία."

http://mana-mia.blogspot.gr/2014/05/blog-post_12.html