Το Α ξυπνάει. Το Α ντύνεται. Το Α τρέχει. Το Α σέρνεται.

Α: Καλημέρα. (την πουλάνε σε τενεκεδάκια στα περίπτερα)

Το Α στρίβει. Σκιάχτρα στις πόρτες. Κολόνες. Κρατάνε τις σκεπές. Καπνίζουν οξυγόνο αναπνέοντας λίγη πίσσα. Στάχτη, δευτερόλεπτα ζωής.

Ένα νέο σύμπαν ανοίγει την πόρτα μιας παράλληλης πραγματικότητας.

Α: Καλημέρα.

Β: Καλημέρα. Μιλήσαμε χθες για 3,5 λεπτά ακριβώς.

Α: Στο διάλειμμα.

Β: Στο τρίτο σκαλί της σκάλας του δευτέρου ορόφου.

Α: Γι' αυτό σε χαιρέτησα...πριν νόμιζα ότι δεν με ήξερες.

Β: Εντάξει. Θα τα πούμε του χρόνου πάλι.

Α: Του χρόνου.

Ασανσέρ. Γνωστό ως το μεγάλο διαστημικό κουτί.

ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ. Βέντεκιντ " Όποιος δεν είναι ικανός να περπατήσει θα μένει στη μέση του δρόμου."

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΦΟΣ. Τσέχωφ "Πρέπει να ζήσουμε."

ΤΡΙΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ. Το Α πνίγεται από τον Ίψεν.

ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ. Στρίντμπεργκ "Γιατί κάποτε θα βγαίνει ο ήλιος και ας μοιάζουν όλα τόσο σκοτεινά"

ΠΕΜΠΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ. Μολιέρος. Ξέρασε.

ΤΑΡΑΤΣΑ

Τόσο μικροί.

"And after seeing what we saw, can we still reclaim our innocence?"

Ποιος φταίει;

Δεν νοιάζει το Α. Βλέπει γαλάζιους ουρανούς και καταπράσινα δέντρα. Αναπνέει καθαρά. Πετάει μόνο πετάει. Καίγεται στον ήλιο. ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ...Και οι άλλοι καταβροχθίζουν σκουπίδια. Τους τρέχουν τα σάλια. Βρικόλακες στον ήλιο.

Και;