Η κούραση βαράει κόκκινο, ο υπολογιστής στο όριο να κρασάρει, η αυριανή μέρα προβλέπεται γεμάτη και δύσκολη. Αλλά μερικές φορές καταγράφεις δυο σκέψεις, γιατί αύριο μπορεί να έχουν πετάξει μακριά…

Στο βάθος παίζουν οι ‘αψιλίες’, ένα σιντί με την συμμετοχή και του μυστακίδη η οποία ήθελε να αποτυπώσει βραδιές στην πριγκιπέσσα, ένα μαγαζί στα στενά του Λευκού Πύργου. Το τελευταίο όμως εγχείρημα του Μυστακίδη, Εσπεράντο στο όνομα, όπως και τα προηγούμενα δυο προσωπικά του, δεν έχουν μπουζούκι.. η κιθάρα παίρνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε λαϊκούς δρόμους. Από την ζωντανή ακρόαση του ‘Εσπεράντο’, ίσως η κιθάρα να πιάνει ένα δεύτερο ρόλο, γιατί οι φωνές θα πρωταγωνιστήσουν, καλώς  ή κακώς: Νταλάρας, Θηβαίος, Βιτάλη, Τσαλιγοπούλου, Σαββόπουλος Αρβανιτάκη, Ιωαννίδης, Σιώτας, Πάππος, Ζαμάνη, Αβυσσινός και όλο και κάποιος θα έχει ξεχαστεί. Νομίζω ότι οι τρεις τελευταίοι από τους προαναφερθέντες πήραν ίσως το πιο ζωηρό χειροκρότημα- δικαίως θα έλεγα. Κρατάμε και ένα σχόλιο του Νταλάρα στη σκηνή, ο οποίος πρότεινε, εκ των υστέρων, ο δίσκος να έβγαινε με την φωνή του Αβυσσινού, αποκλειστικά. Εξαιρετικοί, ο καθένας για διαφορετικό λόγο, οι μουσικοί που συνόδευαν τον Μυστακίδη- φάνηκε μάλλον όταν έμειναν ‘μόνοι’ τους στη σκηνή. Δυστυχώς δεν έμεινα μέχρι τέλους για να γράψω τα ονόματά τους. Επίσης το ‘promo’ βίντεο του δίσκου από τον Σιώτα και τον Ιωαννίδη μπορεί να σας χαρίσει στιγμές γέλιου.

Εν ολίγοις, ο δίσκος θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως το ένα (εμπορικό) βήμα παραπάνω για τον Μυστακίδη. Λόγω και των ονομάτων που συμμετέχουν είναι σχεδόν εξαναγκασμένα πιο εξωστρεφής δίσκος από τα «Ψιθυρίζοντας το ρεμπέτικο» και «16 Ρεμπέτικα με Κιθάρα». Καλύτερος ή χειρότερος είναι θέμα αισθητικής και, ίσως, και προσωπικής στιγμής. Συνεπής σε αυτό που κάνει, πάντως, είναι…εντύπωση μου έκανε η σχεδόν (βάζω το σχεδόν μην και μου ξέφυγε κάτι) παντελής έλλειψη ζεϊμπέκικων. Και θεωρώ ότι το επόμενο βήμα του πρέπει να είναι προσωπικές ή νεώτερες συνθέσεις.

ΥΓ. Ο Μυστακίδης με τον Μπάμπη Παπαδόπουλο βρέθηκαν στους Λαικεδέλικα. Έβγαλαν δίσκο ή δίσκους με διασκευές σε ρεμπέτικο (έστω και αν η προσέγγιση έχει διαφορές). Ασχολούνται με την σχολή παραδοσιακής μουσικής στην Άρτα. Και στην συναυλία των Χειμερινών το καλοκαίρι στην Θεσσαλονίκη, ήταν ο Παπαδόπουλος, σε μια θέση που είχε (και) ο Μυστακίδης στο παρελθόν. Παράλληλοι δρόμοι, θα διασταυρωθούν;