Ναι θλιμμένη, και τότε και τώρα.. Και οι ελπίδες μας για κάτι καλύτερο, δυστυχώς λιγοστές.

Μια ματιά στο παρελθόν, στα γραφόμενά μας είναι μια εικόνα που μένει αναλοίωτη και δείχνει πως μερικές φορές ο άνθρωπος, χωρίς να το θέλει , γίνεται μάντης των δεινών που έρχονται. Διαβάστε παρακαλώ το παρακάτω άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στις 27 Μαϊου 2010, και θυμηθείτε οι παλιότεροι την τότε κατάσταση και οι νεώτεροι γνωρίστε με λίγα λόγια το σκηνικό της έναρξης της κρίσης, δηλαδή της καταστροφής μας. Δείτε τον τότε πρωθυπουργό που έλεγε λεπτά υπάρχουν, τι έγκλημα διέπραξε, χωρίς να του ρίχνω ολοκληρωτικά την ευθύνη, αφού θέλω να είμαι δίκαιος. ΚΑΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ, δυστυχώς, ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ!

 ΤΟ ΤΟΤΕ ΑΡΘΡΟ... Διαβάστε παρακαλώ!   

Φίλες, φίλοι,

Η θλίψη είναι μια έκφραση του ανθρώπου, όταν παράδειγμα του συμβαίνει κάτι κακό.. και έχει διαβαθμίσεις. Πότε είναι έντονη, πότε ήπια και σε πολύ κακές καταστάσεις γίνεται απελπισία. Αυτό τον καιρό είναι διάχυτη και έχει καταλάβει τους περισσότερους Έλληνες και Ελληνίδες. Και τι δεν κάνουν οι κυβερνώντες για να μας παρουσιάσουν την αναγκαιότητα των μέτρων τους. Μέτρα που δεν μας τα είχανε πει προεκλογικά, όταν μες την τρελή χαρά ο σημερινός κυβερνήτης έλεγε με σιγουριά "λεπτά υπάρχουν", για να πει στους Έλληνες στην ουσία, πως παίρνοντας την διακυβέρνηση της χώρας στα χέρια του, θα μοίραζε πολύ χρήμα... και η Ελλάδα μας θα  γέμιζε γελαστά πρόσωπα.

Γιατί τι θέλουν οι μέσοι Έλληνας; -οι πλούσιοι δεν σκοτίζονται για τέτοια-, να μπορούν να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, να μορφώνουν τα παιδιά τους και να μην τους λείπουν τα ανθρωπίνως απαραίτητα. Να μπορούν να δημιουργούν επιχειρήσεις και να τις μεγαλώνουν και να δίνουν εργασία και σε άλλους. Να μπορούν να παντρεύονται και να κάνουν τα παιδιά τους. Να μπορούν άνετα να πάνε σε ένα γάμο το δωράκι τους, στις γιορτές επίσης, να πηγαίνουν μερικές φορές το χρόνο να φάνε σε κάποιο καλό φαγάδικο, να πηγαίνουν μια εκδρομή, να μπορούν να ντύνονται και να πληρώνουν  τους λογαριασμούς τους, τα δάνεια για τις κάρτες και το σπίτι τους και πολλά άλλα. Αυτά πολλοί Έλληνες τα είχαμε και μάλον γρήγορα δεν θα τα έχουμε πολλά από αυτά, ιδιαίτερα δεν πρόκειται να τα έχει ο οποιοσδήποτε που μμπήκε τελευταία στην εργασιακή διαδικασία.

Και αυτά απότομα και ξαφνικά μας κόβονται, μπήκαμε σχεδόν όλοι στο καβούκι μας, λες και η βάσκανος μοίρα μας ζήλεψε ως Λαό _την μεγάλη πλειοψηφία, γιατί φτωχοί και πολύ φτωχοί πάντα υπήρχαν, που όμως κάποιοι από αυτούς είχαν ελπίδα στο όνειρο, δηλαδή να απαλλαγούν κάποια στιγμή από την φτώχια, όπως έχει συμβεί με πολλούς που ξέρουμε και που όλοι μας έχουμε μέσα στον κύκλο μας- μας ζήλεψε ως Λαό λοιπόν και με μιας μας έριξε όλους σχεδόν- και αν δεν έριξε μερικούς άμεσα, η σειρά τους θα έρθει, ζήτημα χρόνου είναι- στα τάρταρα της δυστυχίας.

Και μην μου πείτε πως δεν είναι έτσι. Εγώ παντού, στους δρόμους , στις συγκεντρώσεις, στις εκκλησίες, στις εργασίες που πεθαίνουν , στο γυαλί και λοιπά, βλέπω φάτσες γεμάτες πίκρα, ανθρώπους που τραβάνε την ρουφηξιά από το τσιγάρο τους πολύ σιγανά, μην και τους τελειώσει και μετά θα θέλουν άλλα 20 λεπτά για το επόμενο. Ένα τσιγάρο φίλοι, φίλες μου 70 ηρωικές δραχμές, 50 σουβλάκια της νιότης μου, ΝΑΙ ΤΟΣΑ ΕΠΑΙΡΝΕΣ ΤΟΤΕ και τόσο περίπου ήταν το μεροκάματο, που με αυτό ζούσε οικογένεια. Αναρωτιέμαι πολλές φορές αλήθεια, τι πρόοδος έχει γίνει από τότε μέχρι τώρα; Αβασάνιστα απαντώ, σχεδόν καμιά. Όλων των αγαθών οι τιμές πολλαπλασιάστηκαν 250,300, 400 φορές πάνω και ακόμα πιο πάνω. 700 Ευρώ σημερινά είναι δυστυχώς μικρότερης αξίας από το μηνιάτικο των 2000 δρχ. του τότε.

Και βγαίνουν οι πολιτικοί και μιλούν για επιτυχίες , για ανάπτυξη, και δεν ντρέπονται  να μιλάνε για πρόοδο και λοιπά. Μάλιστα προχθές ο "ταλαίπωρος υπό την ένοια της δύσκολης θέσης που βρίσκεται" πρωθυπουργός μας, του ξέφυγε και είπε σε μια συνέντευξή του στα αγγλικά, πως τα τελευταία 5-6 έτη είχαμε πολύ μεγάλη ανάπτυξη.. και δεν ξέρω αν κατάλαβε τι είπε.

Αν έχεις μεγάλη ανάπτυξη  αγαπητέ πρωθυπουργέ μου, φωνάζεις το Διεθνές νομισματικό ταμείο να κάνει κουμάντο; Δανείζεσαι με υψηλότατο επιτόκιο; Κόβεις μισθούς και συντάξεις; Απολύεις χιλιάδες εργαζόμενους  και τους ρίχνεις στην μαύρη απελπισία;  Γεμίζεις  τις καρδιές των Ελλήνων και Ελληνίδων με ένα σωρό προβλήματα; Τους απειλείς να τους πάρεις το σπίτι;- οι πιο πολλοί το απέκτησαν με χίλιες δυο θυσίες-. Και ζητάς χαρτιά-τεκμήρια για 15 χρόνια;  Ζητάς από όλους μας να πληρώνουμε την βενζίνα , όσο περίπου το λάδι γιατί γνωρίζεις πως χωρίς αυτοκίνητο είμαστε πεθαμένοι; Ε. ΌΧΙ.. δεν έχουμε Ο ΠΙΟ ΑΝΙΔΕΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ, δεν θα έπαιρνε τέτοια μέτρα. Θα κοίταζε να βρει τρόπους να υπάρχει δουλειά για όλους. Ξέρεις πόσες χιλιάδες Ελληνόπουλα έφυγαν και φεύγουν μετανάστες  και φυσικά χάνονται για την Ελλάδα, αφού εδώ δεν έχουν καμιά προοπτική;

Αλήθεια ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΔΡΩΣΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ;, ανθρώπινο δυναμικό για να αναλάβει κάποιες εργασίες, άμα ανανήψει η χώρα σύμφωνα με τις προοπτικές που έχεις χαράξει;

ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ κυβερνώντες λάβετε μέτρα, που να φέρουν την άνοιξη στην χώρα, να σταματήσει η αιμορραγία της φυγής, να έρθει το χαμόγελο στα χείλη μας.

Αφαιρέστε από τα κανάλια το δικαίωμα (λόγω τον πράξεών σας) να μας τρομοκρατούν, λαβαίνοντας έστω και ένα ελπιδοφόρο μέτρο. Όλοι οι Έλληνες περιμένουν πότε θα πετάξετε τις τανάλιες σας , μήπως και τους μείνει και κανένα δόντι... γιατί με την φόρα που πήρατε τίποτα δεν θα αφήσετε.

Μη σπεύσετε να με κατηγορήσετε πως σας αντιμάχομαι πολιτικά. ΜΙΑ ΠΑΡΟΙΜΙΑ λέει: Όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν... Δεν σας προσβάλω. Εννοώ πως όλοι οι πολιτικοί είστε ίδιοι. Όλοι έχετε τις ομάδες σας, όλοι έχετε τους κομματάρχες σας που πάντα κάνουν τις δουλειές τους. Όλοι σας έχετε παιδιά με εργασία -λέτε πως τα δικά σας είναι εξυπνότερα από τα δικά μας; Ε. ΟΧΙ!-. Όλοι σας πάτε στις δεξιώσεις, όλοι σας έχετε κοινωνική θέση και χίλια δυο. Και σας βεβαιώνω πως η νοημοσύνη σας δεν είναι και η υψηλότερη. Μέσα στο Λαό υπάρχουν πολλά άτομα... ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ.

Και για να κλείσω...  Από αύριο κιόλας, αρχίστε, έστω και πλασματικά στην αρχή, να χρυσώνετε το χάπι, βάλτε λίγη ζαχαρίτσα στα μέτρα σας... που ποτέ δεν είναι ίδια για την επόμενη μέρα. Βάλτε τους υπαλλήλους που στη περίσταση είναι και τυχεροί, έστω και αν τους κόψατε μισθούς και επιδόματα να εργαστούν σκληρά...και όχι να σκέπτεστε να μισθώσετε ιδιωτικές εταιρείες για να κάνουν τις δουλειές που αυτοί πρέπει να κάνουν ... και αφήστε τις απειλές και όλα αυτά τα καθημερινά που σκαρφίζονται κάποια άρρωστα κομπλεξικά όργανα... και είναι πάμπολλα. Και γρήγορα-γρήγορα ανοίξτε εργασίες γιατί οι άνεργοι είναι μεγάλη πληγή, είναι απελπισμένοι... και η απελπισία τους παρασέρνει όλο το Έθνος. Πιστεύω πως σας τα είπα καλά. ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ¨ΕΛΛΗΝΕΣ, αλλά δεν μπορούν, ίσως και φοβούνται και δεν ξέρω τι άλλο τους συμβαίνει.

ΕΣΕΙΣ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΠΣ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΛΑΟ ΜΑΖΙ ΣΑΣ μετά από 9 μήνες διακυβέρνησης; Όχι, ελάχιστοι σας μένουν. Κανείς δεν θα σας συγχωρήσει που μας πετάξατε στα σαγόνια του Δ.Ν.Τ, ούτε που μας ξευτιλίσατε στα μάτια των υποτιθέμενων Ευρωπαίων φίλων μας, που κερδίζουν χρήματα από τον δανεισμό μας.. Κανείς δεν θα σας συγχωρήσει για τον τρόμο που έχετε σπείρει και πολλά -πολλά άλλα... για να τελειώσω.. Η Αθήνα λοιπόν και κοντά σε αυτήν όλη η Ελλάδα είναι βουτηγμένη στην θλίψη, στην απελπισία, στο μαρασμό. Χιλιάδες μαγαζιά κλειστά, χιλιάδες οι άνεργοι, άδεια τα μαγαζιά, οι οικοδομές σταμάτησαν, οι αγοροπωλησίες το ίδιο. Και το κράτος χάνει εκατομμύρια Ευρώ , και βέβαια δεν θα μπορέσει να έχει και έσοδα. ΟΙ εναπομείναντες εργαζόμενοι, περιμένουν να τους επισκευθεί η ανεργία, η χρεωκοπία, η απελπισία και κάπου στο βάθος το χάσιμο του σπιτιού τους ή και η φυλακή. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΚΡΑΤΟΣ;  Κάποια από τα μέτρα δεν μπορώ να μην τα θεωρήσω αναγκαία. ΑΠΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ στους έχοντες και κατέχοντες, στους ενσυνείδητους παραβάτες- γιατί υπάρχουν και άνθρωποι που δεν μπορούν παράδειγμα να πληρώσουν, γιατί δεν έχουν ή γιατί καταστράφηκαν-. Πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος τρόπος λοιπόν.

Όσον αφορά εμάς τον Λαό..

ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΑΔΕΡΦΙΑ προσπαθήστε να αισιοδοξήσετε, να γελάσετε... γιατί η πόρτα του τρελοκομείου είναι ανοιχτή για όλους μας. Όπως και το έμφραγμα για κάποιους από εμάς επίσης μας περιμένει στην γωνία. Τέλος εύχομαι ότι γράφω, χωρίς φόβο και πάθος- να τα διαβάσουν οι κυβερνώντες, μπας και κάτι καλό αποφασίσουν. Και τους συνιστώ, λιγότερη τηλεόραση, έχει αρχίσει να τους φοβάται το μάτι μας.

adreo