Πόσες μέρες έχω να σε δω
όσες τα γιατι που κουβαλώ
όλα αυτά που γίνανε με εμάς τους δυο
να τ΄αντέξω άλλο δεν μπορώ
πρέπει απ΄τη σκέψη να σωθώ
απ΄το παρελθόν ν΄απαλλαγώ

Έφυγες και έμεινα στο κενό
σε ένα σπίτι άδειο ρημαδιό
στους διαδρόμους να κυκλοφορεί
η ανάμνησή σου ζωντανή
να της κάνω έξωση δεν αντέχω
και στο παρελθόν μας ανατρεχω.

Πόσες μέρες έχω να σε δω
σ' έναν κόσμο του μυαλού μου ζω
που αναστηλώνει τα χαλάσματα
φτιάχνει εικονικά κατασκευάσματα
πότε θα απελευθερωθώ
απ' τον κόσμο αυτό θα λυτρωθώ.