Πλησίασα και άγγιξα τα πλήκτρα. Σήμερα θα έπαιζα για μένα. Μόνο. Συνειδητοποίησα ότι πέρασε καιρός από την τελευταία φορά . Δεν ήθελα. Δεν μπορούσα.
Ξεκίνησα με δυο – τρεις αγαπημένες μελωδίες. Από εκείνες που ποτέ δεν ξεχνάς, ποτέ δε βαριέσαι, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Η νοσταλγία έγινε κύμα και με διαπέρασε ολόκληρη και μια γλυκόπικρη γεύση έφτασε στο στόμα μου και φίλησε το εσωτερικό των χειλιών μου.
Κι ήταν εκείνη ακριβώς τη στιγμή που έγινε αυτό που φοβόμουν…
Σ’ ένιωσα δίπλα μου. Όπως τότε. Θυμάσαι;
Μύρισα το άρωμά σου, άκουσα τη φωνή σου…Σε είδα.
Εισέβαλες με αυθάδεια στις σκέψεις μου κι έκανες κατάληψη σε κάθε κύτταρό μου. Επίδειξη δύναμης και εξουσίας γεμάτη εγωισμό και αλαζονεία.
Ναι. Πανικοβλήθηκα. Αισθάνθηκα μια θανάσιμη αδυναμία.
Έσφιξα τα δόντια μου και δυνάμωσα ασυναίσθητα την ένταση του ήχου. Νόμιζα πως έτσι θα σε εξαφανίσω!
Ανόητες ψευδαισθήσεις!
Δεν έφυγες.
Σα να σου άρεσε ο ρόλος του μονάρχη.
Έκατσες με έπαρση στο θρόνο σου φορώντας επίχρυσο στεφάνι ματαιοδοξίας και αποφάσισες να το διασκεδάσεις. Δάγκωσες με λαιμαργία ένα κομμάτι ουρανό και ρούφηξες κάμποσες σταγόνες γαλήνης.
Κι εγώ εξακολουθούσα να πάλλομαι μεθυσμένη από οργή (και πάθος;) μαζί με τις χορδές του πιάνου.
Η παρολίγον σιωπηλή παραίτηση του ‘πριν’ , μετατράπηκε τώρα σε μια τεράστια αντίδραση. Έγινα ολόκληρη μια αντίδραση.
Έδιωξα με μανία τα τετριμμένα όνειρα του χθες που τόσο λάτρεψα και έπνιξα σ’ ένα ποτήρι με φωτιά τις αφυδατωμένες, εύκαμπτες υποσχέσεις του κάποτε – ξέρεις, αυτές που γεννιούνται αυθόρμητα υπό το θαμπό φως των φεγγαριών της νύχτας και πεθαίνουν την ίδια στιγμή χωρίς καν να το πάρεις είδηση.
Ένιωθα μια ιδέα πιο άδεια, αλλά δεν σταμάτησα. Έπρεπε να το τολμήσω κάποια στιγμή. Κι έφτασα μέχρι το τέλος...
Ύστερα άνοιξα με λαχτάρα το παράθυρο και σχεδόν διέταξα τον άνεμο να μαζέψει τα απομεινάρια της μάχης και να φύγει και τη βροχή να καλύψει με τέχνη τα ίχνη μου.
Να μην καταλάβει κανείς. Να μη θυμάμαι ούτε καν εγώ…
Λίγες ώρες αργότερα, ξύπνησα μάλλον εξαντλημένη και κοίταξα γύρω μου.
Όλα στη θέση τους.
Εγώ όμως ήξερα…
Απέτυχα.
7 σχόλια - Στείλε Σχόλιο