Ρίξε το κέρμα της αγάπης σου

Στη λίμνη των ευχών…

Να κάνουμε μαζί την πιο όμορφη ευχή μας…

Να με ταξιδέψεις στην όαση των ματιών σου…

Να μου γνωρίσεις κόσμους άγνωστους…            

Χαρά μου, ψυχή μου, ζωή μου…

Έλα και πάρε με υπό την προστασία σου…

Να ζηλέψουν και τα άστρα την αγάπη μας…

Να πυρπολήσουν τα πλήθη τα ψέματα

Και να ενώσουμε κάτω από το φως του φεγγαριού το φιλί μας…

Ρίξε το κέρμα της αγάπης σου στη λίμνη…

Και σήκωσε τα μάτια σου και κοίταξε με…

Τίποτα δεν θα είναι άγνωστο για μας, ζωή μου…

Ακόμα και αν πετάξουμε χωρίς τα φτερά μας, εμείς θα αγαπιώμαστε…

Ακόμα και αν μας κλέψουν την ευτυχία μας, εμείς θα την έχουμε ζήσει…

Γιατί λοιπόν καθυστερείς, αγάπη μου;

Γιατί τρεμοπαίζουν τα βλέφαρα σου κάτω από το φως του άγνωστου;

Εγώ είμαι εδώ, πάντα ήμουν, αλλά δεν το ήξερες…

Έπαιζες ανέμελα σαν τα παιδιά χωρίς να σκεφτείς ούτε για μια στιγμή, πόσο σ΄αγαπώ…

Ψάχνεις τη γαλήνη μα δεν τη βρήκες, γιατί ψάχνεις σε λάθος μέρη…

Έλα λοιπόν, ρίξε το κέρμα σου, και δες τι θα συμβεί…