Όλα έρχονται και παρέρχονται, άνθρωποι, συναισθήματα, καταστάσεις, επιθυμίες, φόβοι, αγάπες, έρωτες και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει κανείς στο νου του ή ό,τι άλλο βρίσκεται στη ζωή του...

Σκέφτεσαι και νιώθεις ότι κάποια από όλα αυτά δεν θα έχουν τέλος, το τέλος άλλωστε, κατά την αριστοτελική έννοια τουλάχιστον, είναι ο σκοπός, το αποτέλεσμα...

Σκοπός... μία λέξη επιφορτισμένη με τόσες έννοιες ή ακόμη πιο ορθά επιφορτισμένη με διάφορες πτυχές της έννοιας, της ταυτότητάς της... 

Στόχος σου από την αρχή σχεδόν ή ακόμη και από την πορεία όλων αυτών που με περισσό θράσος αναφέρθηκαν παραπάνω είναι να διατηρήσεις όλα εκείνα τα στοιχεία που με τον ένα ή άλλον τρόπο σε κάνουν ευτυχή ή έστω δεν σε αφήνουν να παραδοθείς χωρίς έλεος σε όλα αυτά που ο άνθρωπος κατασκεύασε ελπίζοντας σε... Μερικές φορές αυτό είναι κουραστικό και επίπονο, αλλά εμένεις στο να υπερασπιστείς τ...

Κάποτε όλα αυτά και ακόμη περισσότερα τελειώνουν και ευτυχώς ή δυστυχώς όχι με το "τέλος" του Αριστοτέλη. 

Έτσι φτιάχνεις την δική σου ιστορία, το δικό σου παραμύθι με περιεχόμενο που επιλέγεις σχεδόν απερίσκεπτα.

"Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας δρόμος πολυσύχναστος, ήταν κάπως διαφορετικός από αυτούς που έχουμε συνηθίσει έως τώρα. Έβλεπες ανθρώπους να πηγαίνουν και να έρχονται, κάποιοι από αυτούς μάζευαν γύρω τους κόσμο, άλλοι πήγαιναν από περιέργεια, άλλοι γιατί πίστευαν ότι θα μπορούσαν να δουν πτυχές του εαυτού τους κάπου εκεί πέρα  ή και να μοιραστούν την σκέψη τους. Το ζήτημα κάθε φορά, όσο και αν δεν το παραδεχόταν κανένας από όλους αυτούς ήταν να κάνουν το αδύνατο δυνατό, ώστε να καταφέρουν να συνεχίσουν να διασχίζουν τον δρόμο με τη βοήθεια κάποιων από αυτών που συναντούσαν. 

Κάποτε αυτός ο δρόμος, αν και περισσότερο απρόσωπος, είχε ενδιαφέρον, γιατί άνθρωποι επέλεγαν να ακολουθήσουν τον δρόμο, άλλοι επέλεγαν παράδρομους και άλλοι απλά καθόντουσαν στην άκρη και παρατηρούσαν, ενώ, τέλος, κάποιοι άλλοι έμεναν στην άκρη αρνούμενοι να κάνουν το οτιδήποτε. Αυτή τη φορά η κουρελιασμένη πολυθρόνα που βρισκόταν στην άκρη, έξω από τον δρόμο είχε καιρό να φιλοξενήσει κάποιον άγνωστο, κάποιον κουρασμένο ταξιδιώτη. Όλοι απορροφημένοι από το κυνήγι του "θησαυρού" ξεχνούσαν να ξαποστάσουν, ξεχνούσαν ή δεν ενδιαφερόταν να ρίξουν μία απλή ματιά στη πολυθρόνα που τόσα είχε προσφέρει και στο βιβλίο, σε εκείνο που τόσος κόσμος είχε γράψει τις ιστορίες του και τις εμπειρίες του. 

Το βιβλίο άνοιξε ξανά, κάποιος αποφάσισε γεμάτος περιέργεια να βγει από τον δρόμο και να πάει να δει τι στο καλό γινόταν με αυτό το βιβλίο. Κάθισε στην πολυθρόνα, πήρε το βιβλίο στα πόδια του. Οι σελίδες άρχισαν να γυρίζουν γρήγορα σα να φυσούσε δυνατός άνεμος, πράγμα το οποίο δεν συνέβαινε. Το βιβλίο σταμάτησε σε μια σελίδα, ήταν κενή.

Άρχισαν να αχνοφαίνονται γράμματα, σα μια ιστορία που γραφόταν εκείνη την στιγμή. Το βιβλίο άρχισε να εξιστορεί με λεπτομέρεια πως έγινε αυτό που ήταν, πως οι άνθρωποι επέλεγαν κάποτε να ξαποστάσουν και να δώσουν ζωή τόσο σε εκείνο όσο και στη πολυθρόνα και την ξύλινη πένα. Εκείνο έγραφε σελίδες ολόκληρες, εκείνος διάβαζε χωρίς σταματιμό. Έμαθε για ιστορίες ανθρώπων που ξεκίνησαν να φτάσουν στον ουρανό για να αποκτήσουν καλύτερη θέαση των πραγμάτων, αλλά στη διαδρομή έχασαν τον στόχο τους, έγραφε για ανθρώπους που απλά πέρασαν και το μόνο που έκαναν ήταν να παρατηρούν τον δρόμο απέναντι, για ανθρώπους που ένιωθαν ευγνωμοσύνη για την φιλοξενία που τους προσφέρθηκε και για άλλους πάλι που δεν εκτίμησαν στο ελάχιστο ούτε την πολυθρόνα, ούτε το βιβλίο με την πένα και αυτό γιατί ήταν πολύ παλιά και σχεδόν κουρελιασμένα. Μίλησε και για άλλες κατηγορίες ανθρώπων, διάβασε ιστορίες που εκείνοι μοιράστηκαν γράφοντας στο βιβλίο, είδε μέσα από τα μάτια κόσμου. 

Συνέχισε να διαβάζει χωρίς σταματημό. Κάποια στιγμή οι σελίδες γύρισαν στο τέλος του βιβλίου, ο αναγνώστης του ευχήθηκε με όλη του τη δύναμη να ήταν και αυτός μέρος του με κάποιο τρόπο... το βιβλίο έκλεισε, η πολυθρόνα και η πένα εξαφανίστηκαν...

Οι υπόλοιποι συνέχισαν να περπατούν, συνέχισαν αυτό που έκαναν σα να μην είχε συμβεί ποτέ τίποτα."

Μόλις μια ιστορία τελειώσει μια νέα είναι έτοιμη να ξεκινήσει...

Κάτι από παλιά... 

Καληνύχτα και όνειρα γλυκά!