Βία....
Ο φόβος κρύβεται στις λέξεις, στο άγγιγμα, στη ματιά...
Στα λόγια πίσω απο την πλάτη
Στην αγαπη που δεν έρχεται ποτέ
Στην μοναξια
Στα διαλείμματα της αναγκαστικής εσωστρέφειας
Στην ακινησία της σιωπής
Στην υποταγή της κοινωνικης αδιάλλακτης υποτίμησης
Στα βλέμματα της αδιακρισίας και της μοχθηρίας
Στην καταχθόνια σιωπή της αλαζονειας...

Κι εσυ ....εσυ μικρο παιδί που κάθεσαι στην γωνια μονο σου....
δεν κλαις ....σιωπάς....κοιτας χαμηλά για να μην προκαλεις βλέμματα....
λόγια....κινήσεις επίδειξης της ψευδοεξουσίας τους....
Μέσα σου νοιώθεις σαν ενα μικρο κλαδακι που γέρνει
απο τον άνεμο...ένα φύλλο που αλλάζει χρώμα ανάλογα με το πόσο το βλέπει ο ήλιος τους...
Ενας ήλιος που δεν είναι λαμπρός αλλά γεμάτος ακτίνες που καίνε και σκίζουν το δέρμα σου..
Που να βρεις την μιλιά , που να βρείς το σθένος να αντικρυσεις την ομηγυρη , που να βρεις την αγάπη ......
Κι όμως αν κοιταξεις γυρω σου , αν κοιταξεις μέσα σου θα δεις ....
αυτοι ειναι πιο μικροι απο εσένα.
Ακους μικρο παιδι? Ακους?
Ειναι πιο μικροι γιατι το μίσος τους τους κομματιάζει σε πολύ μικρά κομμάτια....ενω εσύ είσαι ολόκληρος....
Αντιστάσου!!! Όσο έχεις φωνή , έχεις πυγμή!!!
Φώναξε , πάλεψε... Είσαι ολόκληρος!!!
Αυτοι είναι μίσοί, δειλοί και μικρόψυχοι.. Μίλα...όσο μιλάς ...τόσο θα ξεμακραίνουν... ΜΙΛΑ!

Χρύσα Νικολάκη
28.11.2017
…………………………………………………………………

Οι λέξεις μερικές φορές πονάνε. Και αφήνουν σημάδια τόσο βαθιά, που σε κυνηγάνε μια ζωή. Και γίνονται σκιά σου. Και μαθαίνεις να ζεις με αυτά – προσπαθείς να ξεφύγεις αλλα δεν μπορείς…

Κάθεσαι σε μια γωνιά και υποκρίνεσαι ότι όλα είναι εντάξει. Μέσα μου όμως σέρνεται το τέρας. Και σε τραβάει όλο και πιο κάτω, πιο βαθιά. Στο σκοτάδι…

Μέχρι να ξαναβρείς τη δύναμη να το παλέψεις. Να σηκωθείς στα πόδια σου και να κοιτάξεις κατάματα τον καθρέπτη.

Και να τον σπάσεις…

Να σπάσεις όλα αυτά που σε κατατρέχουν, όλες εκείνες τις αναμνήσεις που σου κλέβουν το φως.

Και να πετάξεις…

Γιατί η διαφορετικότητα δεν είναι ελάττωμα, είναι ευλογία.
............................................................................................

Copyright © Δημήτρης Μπονόβας