Τι σκέφτομαι σήμερα φίλες, φίλοι;

Τι άλλο; την ανείπωτη δυστυχία- τραγωδία που προέκυψε για χιλιάδες συνανθρώπων μας και στην Κινέττα , ευτυχώς χωρίς θύματα εκεί, αλλά και στην Ραφήνα, τον Βουτζά , το Μάτι και λοιπά, όπου θρηνούμε πάρα πολλά θύματα.

Άνθρωποι που πέθαναν τραγικά, χωρίς καμιά βοήθεια. Το κράτος ανύπαρκτο, με υπαλλήλους άσχετους εν πολλοίς, ανεκπαίδευτους, μπορεί και αδιάφορους όπως συμβαίνει με κάποιους όταν πιάνουν θέση στο Δημόσιο και με προϊσταμένους που έδιναν εντολές που από ότι λένε οι ειδικοί, δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν τους συνανθρώπους μας.

Έτσι θρηνούμε ένα ολοκαύτωμα, θύματα που δεν ξέρουμε και πόσα είναι. Η οργάνωση σε αυτό το κράτος ήταν πάντα το πρόβλημα στην χώρα μας. Έτσι και αυτές τις μέρες.

ΑΦΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ μέσα στην θάλασσα, να χτυπιούνται από τα κύματα, να πονούν, να λυποθυμούν και πολλοί να πεθαίνουν.

Κύριε πρωθυπουργέ παραίτησαι όλους τους υπευθύνους που δεν ενήργησαν όπως όφειλαν. Είναι ανίκανοι. Δεν τους χρειάζεται η χώρα

και μετά παραιτήσου και εσύ,

από ευθιξία για ότι έγινε. Όπως θα έκαναν πολλοί ανά τον κόσμο ηγέτες.

Ίσως έτσι κρατήσεις το όνομά σου καθαρό. Διαφορετικά οι ευθύνες σου είναι πάμπολλες.

Το λένε και τα κανάλια και οι ειδικοί, ότι δεν ενεργήσατε σωστά.

ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ έχει και η Ευρ. Ένωση, που μας κατάντησε να χρωστάμε όσα χρωστούσαμε, παρά τις θυσίες μας, όσα και πριν 5 χρόνια και πνίγοντάς μας, μας φθάσατε στο σημείο κύριοι της Ευρώπης που τώρα μας λυπάστε, να μην μπορούμε να αγοράσουμε ένα αεροπλάνο, και για τις φωτιές και για την Πολεμική μας Αεροπορία, πολλώ μάλλον που έχουμε ανάγκη από 100 τουλάχιστον σύγχρονα αεροπλάνα.

Μπορείς κ. Γιούργκενς να μου πεις γιατί επιμένετε να μας έχετε εταίρους; Τι μας προσφέρετε;

Ούτε και οι μεγαλύτεροι τοκογλύφοι δεν θα μας φέρονταν έτσι.

ΑΝΤΕ ΝΑ ΣΕ ΔΩ ΑΥΡΙΟ να κλαις με κροκοδείλια δάκρυα. ΚΑΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ, ΚΑΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ δεν πρόκειται πλέον να συγχωρήσει τους τοκογλύφους εταίρους μας.
Αυτά για σήμερα, και δεν μπορώ να μην πω πως η τύχη, δηλαδή που ο άνεμος πήγε αντίθετα προς την Καλλιτεχνούπολη, που λανθασμένα αναφέρονταν σαν το κέντρο της πυρκαγιάς, έσωσε τους κατοίκους της, ανάμεσα τους και εμείς, που μπορεί οικογενειακώς να είχαμε βρεθεί σε κάποια δύσκολη θέση. αλλά βέβαια θλίβομαι, όπως ολόκληρος ο Ελληνισμός,

που η φορά του ανέμου, κατέληξε δολοφονική για χιλιάδες συμπολίτες μας, 3-4 χιλιόμετρα απόσταση από την Καλλιτεχνούπολη ,

Τι να πω; Δεν υπάρχουν λόγια. Θλίψη, πόνος, δυστυχία και πολλά γιατί.

Πολύ ταλαιπωρείται αυτή η χώρα γιατί έχει έλλειψη ικανών στελεχών.
Όλα είναι ζήτημα τύχης.