Μερόνυχτα εσώκλειστος
στης κιβωτού τ' αμπάρι
περιπλανιέμαι εξόριστος 
στης μνήμης το νταμάρι 

Μες τα σοκάκια του μυαλού
τρέχω μα δε σε φτάνω
μαζι κινήσαμε γι' αλλού 
μα πέφτω και σε χάνω

Λέν' πως της μοίρας η ζαριά 
στου έρωτα το ζάρι
αν φέρει ντόρτια η ριξιά 
δε στέριωνε ζευγάρι 

Σιγά σιγά πετρώσανε
τα δάκρυα στα μάτια
καρδιά μου σε προδώσανε
και μου 'γινες κομμάτια

Αρμυρίκια και κοχύλια
έστρωνα για να διαβείς 
και κρεμούσα σα καντήλια
χίλια αστέρια μη χαθείς

Λέν' πως της μοίρας η ζαριά 

Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ ερασιτέχνη Τραγουδοποιό για τη δημιουργία έντεχνων τραγουδιων....

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου....