Κυλούν και φεύγουν οι καιροί 
σαν το νερό στ' αυλάκι 
βγάλαν κι΄ μέρες μας κεντρί 
και μας κερνούν φαρμάκι

Αέρηδες και στεναγμοί
σε φέρανε κοντά μου 
κι' απόγινες βαθιά ρωγμή 
και χτύπος στην καρδιά μου

Πέφτω και ψάχνω στα τυφλά 
εκεί που δεν επήγα 
γυρεύω βλέπεις τα πολλά 
και χάνω και τα λίγα

Καντήλι ακοίμητο η ζωή 
κι' ο έρωτας φιτίλι 
από το βράδυ ως το πρωί
ποθώ τα δυο σου χείλη

Όμορφη ντερμπεντέρισσα 
μου πήρες τα κλειδιά 
και μου 'γινες πορτιέρισσα
κι' αφέντρα στην καρδιά ..

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Μουσικοσυνθέτη για Συνεργασία....  

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου....