Αφέσου στου ανέμου το ψιθύρισμα
στο μυστικό του φεγγαριού το χάδι
να γινουν οι σιωπές γλυκό νανούρισμα
τ' όνειρο να ντύσει το σκοτάδι 

Νιώσε των άστρων το αχνό λαμπύρισμα
του έρωτα τον ξέφρενο σκοπό 
να γίνουν οι ανάσες μας σπινθήρισμα
στα χείλη μας... σαν λέμε..σ' αγαπώ!

Στο "κόκκινο γυμνό" σε βρήκα ξαπλωμένη
στου Μοντιλιάνι το ατελιέ ένα χειμώνα 
σαν Καρυάτιδα λευκή μαρμαρωμένη
ξεπρόβαλλες στο φως του Παρθενώνα 

Μ' ένα σκαρπέλο κομμάτιασες την πέτρα 
και μ' έχτισες ξανά απ' την αρχή
στην πορφυρά σου ξεδίψασα φαρέτρα
την ώρα που ξεσπούσε η βροχή

Στο "κόκκινο γυμνό" σε βρήκα ξαπλωμένη
στου Μοντιλιάνι το ατελιέ ένα χειμώνα 
σαν Καρυάτιδα λευκή μαρμαρωμένη
ξεπρόβαλλες γυμνή στον Παρθενώνα........ 

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Μουσικοσυνθέτη για Συνεργασία....  

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου....