Χίλια συντρίμμια έγινα
πάλι για εσένα κλαίω
έρημος πάλι απέμεινα
σαν κάρβουνο να καίω

Μωρό μου διαβατάρικο 
χωρίς ούτ'ένα αντίο
έφυγες ταξιδιάρικο
και μ άφησες στο κρύο

Ραγίζω σπάω σαν γυαλί 
στα χνάρια σου σκορπιέμαι
και στης καρδιάς σου την αυλή
μαραίνομαι χαλιέμαι

Γυρεύω αιτία κι αφορμή
σε ψάχνω μες τις μπόρες
πονά ματώνει το κορμί
γυμνό στις κατηφόρες

Ποιος άνεμος με ορφάνεψε 
ποιο τρυφερό αγέρι
αγάπη μου σε πλάνεψε
και μ' άφησες το χέρι

κυλιέμαι πέφτω σε γκρεμούς
σε σκοτεινά πηγάδια
ματώνω απ' τους στεναγμούς
κλεισμένος στα σκοτάδια

Χάθηκες παιχνιδιάρικο
δεν πρόλαβε να φέξη
Μωρό μου διαβατάρικο 
χωρίς να πεις μια λέξη 

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Μουσικοσυνθέτη για Συνεργασία....  

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου....