Όταν η καρδιά μιλά, όλα τα άλλα σωπαίνουν

δίνει μάχη μια φορά, δεν λέει λόγια που πικραίνουν,

η αγάπη μου είσαι εσύ, μια δήλωση ευθύνης

τίποτα δεν θα χαθεί, ήρθες για να μείνεις...

Μόνο εσένα αγαπάω, πιο πάνω απ΄τη ζωή μου

την ανάσα σου κρατάω, αγάπη, ακριβή μου,

μόνο εσένα αγαπάω, καντήλι αναμένο

μέχρι να πεθάνω, σε σένα, μένω...

Τόσα χρόνια απουσίας, δεν στάθηκαν αφορμή

η κρίση ηλικίας, την αγάπη να παραβγεί,

κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν πως σε εκείνο το θρανείο

γράφτηκαν αποσπάσματα απο κάποιο βιβλίο...

Μόνο εσένα αγαπάω, και θα κάνω τα πάντα

να σου αποδείξω, πως, χρόνια τριάντα,

πάντα σε αγαπούσα αλλά δεν στο είχα πει

μακάρι να μην ήμουν, κάποτε, τόσο δειλή...

Σε θέλω κοντά μου σα να μην πέρασε μια μέρα

δεν είναι ανάγκη να βάλουμε, αγάπη μου, βέρα,

η αγάπη μας δεν γεννήθηκε για να πεθάνει

μια πράξη αγάπης σου, για μένα, φτάνει...

Μόνο εσένα αγαπάω, γλυκέ μου Αυγουστίνε

όπως ήρθες στη ζωή μου, για πάντα, μείνε,

και εγω θα σου αποδείξω ότι μου πεις

γιατί για μένα είσαι, η αγάπη μιας ζωής!