Υπήρξε ένας άνθρωπος, ο οποίος στα παλιά τα χρόνια, ήταν δάσκαλος μου στα Αγγλικά...Το όνομα του ήταν Κώστας...Έκανε τέλειο μάθημα, και είχε μια μεταδοτικότητα με την οποία μπορουσαμε να μάθουμε τα πάντα σε ελάχιστο χρόνο...Θυμάμαι όταν ξεκίνησα μαθήματα, ξεκίνησα απο τη μέση, διότι ήμουν πολύ καλή, και αυτός ο άνθρωπος με βοήθησε να προχωρήσω άμεσα σε τρία μόνο χρόνια...Χωρίς να θέλω να υπονοήσω κάτι, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, επειδή γνώρισα και άλλους αξιόλογους δασκάλους στη ζωή μου, απλά το διευκρινίζω, για τον εξής λόγο...Έβαλα το όνομα του μαζί με το δικό μου εδω μέσα, για δυο λόγους. Ο ένας, για να υπογραμμίσω ότι ήταν ο δάσκαλος μου, ο δεύτερος, ότι ήταν ο θείος του αγαπημένου μου Αυγουστίνου, ώστε να γνωρίζουν όσοι διαβάζουν ότι ο Αυγουστίνος είναι απο το Αιγάλεω, καθώς και η οικογένεια του, και ότι υπάρχει αυτή η μικρή λεπτομέρεια όσον αφορά τις συνωνυμίες εκεί έξω...Ο Κώστας λοιπόν, εκτός απο δάσκαλος μου, ήταν και θείος του αγαπημένου μου...Εύχομαι να είναι καλά, όπου και αν είναι...