ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ
20 Ιουλίου 2019, 00:16
Λαβύρινθος σκέψεων


Μια απλή σκέψη αρκεί να μπει σε ένα πολύπλοκο λαβύρινθο και χάνεται η αντίληψη της πραγματικότητας 

Η μάλλον προκύπτει η απορία ποιά είναι η αλήθεια και ποιό το ψέμμα.

Τς δεδομένα είναι δύο:

-Όλα είναι πιθανά

-μην έχεις εμπιστοσύνη στους ανθρώπους.

Μαιμουδάκια είναι με ικανότητα να λένε ψέμματα και όχι μόνο.Να χρωματίζουν το λόγο τους τόσο πειστικά.Κι ανάλογα και με τα δικά σου συναισθήματα να μη θες και πολύ να τον πιστέψεις.

Με αυτά τα δεδομένα άντε τρέχα και γύρευε ποιά είναι η αλήθεια.

Η λύση;Να μην μπεις ποτέ στο λαβύρινθο.

Να μείνεις μόνο στην επιφάνεια.

Αν η θάλασσα είναι επιφανειακά γαλήνια και γαλάζια τι αε νοιάζει τι βυθούς κρύβει κάτω απο τους κυματισμούς της..

Οπότε επιφανειακή καλοπέραση είναι η λύση.Με ημερομηνία λήξης...γιατί κολύμπα κολύμπα σε μια θάλασσα,κάποια στιγμή θα αρχίσει να σε τρώει τι βρίσκεται από κάτω...

Τότε θα μπεις στο λαβύρινθο.

Μακριά από εκεί 

Οι άνθρωποι είναι ψευτες και εγωιστες.
7 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

sven (20.07.2019)
Freddie,

αυτός που φοβάται πολύ πάντα φαντάσματα και καταδιώκτες θα βλέπει...

Καλό ξημέρωμα!
sven (20.07.2019)
...κάποτε, πριν από πολλά χρόνια, κουβαλούσα κι εγώ πολύ φόβο εντός μου, διαφορετικό από τον δικό σου, χωρίς, όμως, να το γνωρίζω. Πίστευα πως ήμουν ένας πολύ χαρούμενος κι ευτυχισμένος νέος άνθρωπος, μέχρι που συνέβη κάτι αναπάντεχο που άλλαξε τη ζωή μου ή μάλλον τη θωριά για τη ζωή και τον εαυτό μου. Αυτό έγινε αφορμή να ξεκινήσω μια δουλειά με τον εαυτό μου που με βοήθησε καθοριστικά να αναγνωρίσω τους προσωπικούς μου φόβους, να μπορέσω σταδιακά να τους κοιτάζω κατάματα, να κατανοήσω τι σήμαιναν για μένα και, εντέλει, να καταφέρω να τους αντιμετωπίσω με ολοένα και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση, δημιουργώντας, με τον τρόπο αυτόν, χώρο για νέες δημιουργικές εμπειρίες και συναισθήματα. Από τότε, δεν φοβάμαι πια να νιώσω το οτιδήποτε όσο δύσκολο κι αν είναι. Από τότε, μπορώ και κλαίω αλλά και γελάω ευκολότερα. Κάθε συναίσθημα είναι πλέον καλοδεχούμενο και φορέας/πρόκληση νέας δημιουργικής αυτογνωσίας και συσσώρευσης ψυχικού πλούτου...
freddieKrueger (23.07.2019)
Καλημερα sven μου...
Μεγαλο πραγμα να μη φοβασαι...η να εχεις αναγνωρισει τους φοβους σου και να τους εχεις φερει στο φως...

Εγω αποφασισα υστερα απο ενα αριθμο εμπειριων που με τραυματισαν βαθεια,να μη δειξω εμπιστοσυνη στον ανθρωπινο παραγοντα..
Ειναι τοσο ρευστος και ευμεταβλητος..
Αλλαζει ανα πασα στιγμη χωρις εγγυησεις η προειδοποιησεις..
Τα λογια ενος ανθρωπου σχεδον ποτε δεν αποτελουν συμβολαιο
Το παραδοξο ειναι πως ολοι οι ανθρωποι ζητουν ασφαλεια και εμπιστοσυνη
Ενω κατα βαθος κατι τετοιο ειναι ουτοπικο και η παραδοχη του εξυπηρετει απλως τη διαιωνιση ωφελιμων για την εξελιξη ισορροπιων.
Οι ανθρωποι λενε ψεμματα συχνα.Ειτε γιατι νοιωθουν αδυναμοι,ειτε γιατι θελουν να προστατεψουν καποιον ειτε γιατι οτι ειπαν το ειπαν κατω απο εντονη ψυχικη φορτιση(παθος ερωτα ευαισθησια κτλ)
Δεν διαφερω απο αυτο που περιγραφω.Μαλιστα ισως ειμαι ακομη χειροτερος.Μπορει να πω κατι το πρωι και το απογευμα να εχω αλλη γνωμη.
Ημουν σε σχεση που ζηλευα πολυ επειδη εκεινη τις πρωτες 2 εβδομαδες εξαφανιζοταν.Αυτο προξενησε μια εντονη αντιδραση απο μερους μου.
Το αποτελεσμα μια σχεση που με εκανε πολυ δυστυχισμενο και για να διαιωνιστει επρεπε να γινω εγω ο χειροτερος μια και στους 11 μηνες που ημασταν μαζι πηγα με...17 γυναικες και με τις 2 απο αυτες εκανα και παραλληλη σχεση γεματη ψεμματα και δυσαρεστες στιγμες
freddieKrueger (23.07.2019)
Πλεον αποφευγω να δηνιουργω συναισθηματικες γεφυρες με καποια.Γιατι να μπω σε αυτη την κολαση;

Φυσικα και δεν γεννηθηκαν ολα αυτα απο τις 2 εβδομαδες εξαφανισεων της δεσποινιδος που σου λεω.
Ειναι αποτελεσμα βαθυτατων τραυματων μου.
Τοσο πολυ που με το παραμικρο ξυπνουν δαιμονες μεσα μου.
Δεν ξερω αν θεραπευονται ολα αυτα το μονο που ξερω ειναι πως ενα εντονο συναισθηματικο δεσιμο με ενα ανθρωπο θα το πληρωσω αργοτερα με.ιδεοψυχαναγκαστικο ξεψαχνισμα του γθα το αν ειναι σωστος απεναντι μου.
Μαλιστα σε καποιες καταστασεις που θα κληθω να δωσω ψηφο εμπιστοσυνης...αντι αυτο...θα αναζητησω ως αλλος sherlock holmes αντικειμενικες αποδειξεις ..
Βασανο για το μυαλο και την καρδια
Πολυ λαθος δρομος για την ευτυχια ..
Οποτε επιλεγω τη μοναξια και οι "σχεσεις" μου να μη κρατουν η να τις μπλοκαρω απο την αρχη συναισθηματικα:
Οχι μοιρασια ανθρωπινων στιγμων,συναντησεις σε πολυ στενα χρονικα πλαισια...κτλ...
sven (23.07.2019)
Freddie,

είσαι ένας βαθιά πληγωμένος, πονεμένος και φοβισμένος άνθρωπος («Εγώ αποφάσισα ύστερα από ένα αριθμό εμπειριών που με τραυμάτισαν βαθιά, να μη δείξω εμπιστοσύνη στον ανθρώπινο παράγοντα..», γράφεις.)

ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΣ, λοιπόν, να χαρακτηρίσεις ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους που υπάρχουν σε αυτόν τον πλανήτη ως αναξιόπιστους, δυνητικές απειλές, Δούρειους Ίππους, Σειρήνες κ.ά., ντύνεις όλο αυτό με ένα γενικό ιδεολόγημα («Το παραδοξο ειναι πως ολοι οι ανθρωποι ζητουν ασφαλεια και εμπιστοσυνη, ενω κατα βαθος κατι τετοιο ειναι ουτοπικο και η παραδοχη του εξυπηρετει απλως τη διαιωνιση ωφελιμων για την εξελιξη ισορροπιων», γράφεις), για να μη μοιάζει παντελώς αυθαίρετο και για να σου είναι λίγο ευκολότερο να το ενστερνιστείς και να το εφαρμόσεις στη ζωή σου, μιας και οι συνέπειες μιας τέτοιας στάσης ζωής είναι ζοφερές και απόλυτα αυτοκαταστροφικές. Το μόνο που παρέχουν είναι μια ψευδαίσθηση ασφάλειας, διαμέσου της δημιουργίας μιας πλαστής προσωπικής πεποίθησης πως ΟΛΟΙ είναι εν δυνάμει απειλές και άρα το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τους αποφεύγεις και να μην τους εμπιστεύεσαι, αντί να εμπλακείς σε σχέσεις με το ενδεχόμενο να πληγωθείς («Πλεον αποφευγω να δημιουργω συναισθηματικες γεφυρες με καποια. Γιατι να μπω σε αυτη την κολαση;», γράφεις).

Η λαϊκή σοφία λέει: «Όποιος καεί από τον χυλό, φυσά και τη γιαούρτη», «Όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται», «Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται», «Ο φοβισμένος φαντάσματα βλέπει». Όλα αυτά σημαίνουν πως βλέπουμε αυτό που ΘΕΛΟΥΜΕ να δούμε και αυτό που καθορίζεται από τα βιώματα και τις συναισθηματικές μας εμπειρίες που λειτουργούν ως εσωτερική πυξίδα που δείχνει πάντα αυτό που «ο εσωτερικός μας προγραμματισμός» καθόρισε, δηλαδή, έναρξη συναγερμού μπρος σε κάθε τι που μπορεί να προσομοιάζει τις συνθήκες που οδήγησαν στον αβάσταχτο ψυχικό πόνο που βίωσε το άτομο.

Αυτός που φοβάται, επειδή είναι μόνος στο σπίτι, τον παραμικρό θόρυβο που θα ακούσει θα τον ερμηνεύσει αυτόματα πως κάποιος άγνωστος προσπαθεί να μπει στο σπίτι και όχι πως πιθανότατα πρόκειται για κάποιον θόρυβο από το διπλανό διαμέρισμα, από τη διαστολή κάποιας ξύλινης κατασκευής στο σπίτι κ.τ.λ. Κατ΄αναλογία, το ίδιο συμβαίνει και με το φόβο μας απέναντι στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.

Είναι σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια βέβαιο πως ένα άτομο, που έχει ματαιωθεί και πληγωθεί βαθιά από τα πρωταρχικά πρόσωπα του άμεσού του περιβάλλοντος, ακόμα και αν συναντήσει το πλέον καλοπροαίρετο και άδολο πλάσμα του κόσμου, υποσυνείδητα θα οδηγήσει τα πράγματα εκεί που θέλει, στο να προκαλέσει, δηλαδή, διαμέσου της καχυποψίας, της αμφισβήτησης, της συναισθηματικής του αποστασιοποίησης κ.τ.λ., κάποια απόλυτα φυσιολογική αντίδραση στον Άλλον/Άλλην που θα την ερμηνεύσει ως «απόδειξη» πως και το άτομο αυτό είναι σαν ΟΛΟΥΣ τους Άλλους ή σαν ΟΛΕΣ τις Άλλες, δηλαδή ένα ακόμα κάθαρμα ή μια ακόμα καριόλα… («Μαλιστα σε καποιες καταστασεις που θα κληθω να δωσω ψηφο εμπιστοσυνης...αντι αυτο...θα αναζητησω ως αλλος sherlock holmes αντικειμενικες αποδειξεις ..», γράφεις).

Αυτό το έχω δει εκατοντάδες φορές σε άτομα με εμπειρίες, όπως αυτές που προανέφερα, ως στάση, κυρίως, απέναντι σε διαπροσωπικές σχέσεις που αρχίζουν να γίνονται απειλητικά σημαντικές. Αυτό λέγεται «αυτοεκπληρούμενη προφητεία» και λειτουργεί ως άλλοθι και καμπανάκι κινδύνου μπρος στο ενδεχόμενο ακόμα και της απειροελάχιστης πιθανότητας συναισθηματικής ματαίωσης.

Όποιος έχει καεί πολύ από τον ήλιο στην πλάτη, δεν αντέχει ούτε το πιο τρυφερό άγγιγμα στο σημείο που πονά…

Με άλλα λόγια, το πρόβλημα δεν είναι οι άλλοι αλλά οι εσωτερικοί μας δαίμονες που τόσο εύκολα ξυπνούν ακόμα και εξαιτίας μιας απλής ματαίωσης, τόσο απλής όπως το τρυφερό άγγιγμα στην καμένη από τον ήλιο πλάτη κάποιου…

Καλή συνέχεια!
freddieKrueger (23.07.2019)
Πολύ καλή προσεγγιση αγαπητε sven...πολλες εκφρασεις και παραγραφοι σου μιλουν κατευθειαν στην καρδια μου...

Με τον παραμικρο "θορυβο" "πεταγομαι" και αναζητω την απειλη...
sven (23.07.2019)
Freddie,

θα μπορούσες να είσαι ένας αξιαγάπητος σύντροφος, φίλος, συνεργάτης, συνάδελφος, αν κατάφερνες σιγά-σιγά να νιώσεις πως η απειλές βρίσκονται εντός και όχι γύρω σου και επέτρεπες αυτούς που νιώθουν όμορφα για σένα να σε πλησιάσουν απλά, ανθρώπινα και χωρίς αδιαμφισβήτητες βεβαιότητες περί του αντιθέτου...

Είμαι μαζί σου...

Καλό βράδυ!
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
freddiekrueger
Χρήστος
από Αθήνα, Ελλάδα

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/freddiekrueger

Αυθόρμητες δίχως λογοκρισία σκέψεις που καθορίζονται απο μια στιγμή...αυτη ειναι ικανη να φερει την καταστροφη η το μεγαλειο...τις πιο πολλες φορες απλα φερνει την επομενη στιγμη...



Επίσημοι αναγνώστες (12)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr
Template design by Jorge