Είναι σχεδόν βέβαιο πως αν ρωτήσουμε έναν άνδρα φίλο ή συνάδελφό μας πότε έκλαψε τελευταία φορά, οι πιθανότερες απαντήσεις που θα πάρουμε θα είναι: «Ούτε που θυμάμαι», «Πριν από πολλά χρόνια», «Στη γέννηση του παιδιού μου» και άλλα παρόμοια κι ανώδυνα. Δάκρυα λύπης, πίκρας ή ψυχικού πόνου μοιάζει να είναι κάτι πολύ βαρύ, ανεπίτρεπτο και μη ανδρικό. Το φύσημα της μύτης και το σκούπισμα των δακρύων είναι γυναικεία ή «αδελφίστικη» υπόθεση. Ένας πραγματικός άνδρας θα σφίξει τα δόντια  και τον κόμπο της γραβάτας του, αν φορά, θα χτενιστεί και θα συνεχίσει κανονικά τη ζωή του όσο βαριά και δύσκολη μπορεί να ήταν η κατάσταση που βίωσε…

Πόσα, αλήθεια, εμφράγματα στη συναισθηματική μας ζωή και πόση μοναξιά και δυστυχία έχουν προκαλέσει οι διάφοροι μύθοι και τα διάφορα στερεότυπα γύρω από το ρόλο και τη συμπεριφορά των δύο φύλων; Πόσοι άνδρες δεν έχουν κλάψει κρυφά, λες και έπρεπε να κρύψουν από τους άλλους κάποιο σοβαρό τους κουσούρι, αλλά και εξαιτίας της ντροπής στο ενδεχόμενο να χαρακτηρισθούν ως αδύναμοι και όχι αληθινοί άνδρες…

Αληθινός είναι, λοιπόν, αυτός που κρύβεται και αυτός που δείχνει κάτι άλλο από την πραγματική του φύση; Η ευαισθησία, όμως, αποτελεί ιδιοσυστασιακό στοιχείο χαρακτήρα κάθε έμψυχου όντος σε αυτόν τον πλανήτη και χωρίς αυτήν ο κόσμος θα ήταν, με βεβαιότητα, απίστευτα πιο σκληρός και αφόρητος, έχοντας τη βία και την αβεβαιότητα της ζούγκλας των άγριων θηρίων, αλλά ίσως και να μην επιβιώναμε καν ως είδος…

Ευαισθησία σημαίνει δυνατότητα κατανόησης των συναισθημάτων των άλλων. Κι όμως, σε έναν επί αιώνες ανδροκρατούμενο κόσμο η ευαισθησία ταυτίστηκε, όλως «παραδόξως», με την ευαλωτότητα και την αδυναμία,  στοιχεία παντελώς ασύμβατα με τη θεώρηση του άνδρα ως συμβόλου δύναμης, εξουσίας και σεξουαλικής επάρκειας…

Υπήρξαν, και εξακολουθούν να υπάρχουν, αρκετά στερεότυπα που έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της ταυτότητας των δύο φύλων στο διάβα των αιώνων, βασιζόμενα σε μύθους, μισές αλήθειες και σκανδαλώδη ψεύδη.

«Οι άνδρες δεν κλαίνε», «Μην κλαις σαν γυναικούλα», «Οι γυναίκες προτιμούν τα κακά αγόρια» κ.τ.λ. Αυτό το τελευταίο, όπως και άλλα ανάλογα, δεν είναι και τόσο αναληθές, λαμβάνοντας υπόψη πως και οι γυναίκες μεγάλωσαν αφομοιώνοντας τους ίδιους μύθους και δεν είναι τόσο εύκολο να τους αποβάλουν μόνο και μόνο επειδή λογικά μπορεί να τους απορρίπτουν. Μία νέα γυναίκα μου είπε πριν από μερικά χρόνια: «Πιστεύω ακράδαντα στην ισοτιμία των δύο φύλων και στη μη ύπαρξη απόλυτων διαχωριστικών γραμμών μεταξύ τους. Όμως, όταν βλέπω το σύζυγό μου να κάνει, για παράδειγμα, ηλεκτρική σκούπα, που εγώ του το ζητώ, ξενερώνω ερωτικά…

Πολλοί άνδρες έχουν ενστερνιστεί σε τέτοιο βαθμό αυτά τα στερεότυπα που γίνονται, στην κυριολεξία, εχθροί του ίδιου τους του εαυτού. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τη φράση που είπε στον αείμνηστο φίλο-αδελφό  Νικόλα Παπάζογλου ένας άλλος πολύ καλός του φίλος και γνήσιος εκπρόσωπος άνδρα παλιάς κοπής, όταν η κατάσταση διαφαίνονταν πλέον μη αναστρέψιμη. «Μη χάσεις την αξιοπρέπειά σου», του είπε, υπονοώντας να μη δείξει φόβο, να μην κλάψει και να μη λιποψυχήσει μπρος στο θάνατο!  Το είπε εντελώς αυθόρμητα, εκφράζοντας προφανώς το υποσυνείδητό του και τη δική του θλίψη για το φίλο που έβλεπε πως χάνει και χωρίς ο Νικόλας να έχει δείξει το παραμικρό δείγμα φόβου μέχρι τη στιγμή εκείνη, αλλά και μέχρι το τέλος. Αντίθετα, μέσα στους φριχτούς του πόνους κι όταν αυτοί δεν αντέχονταν πια, έλεγε μέσα από τα δόντια: «Που είσαι, ρε π..στη, έλα πάρε με, να τελειώνουμε»…

Ψυχούλα γλυκιά και τρυφερή, πόσο γενναίος, δυνατός, αλλά συνάμα και ευαίσθητος ήσουν πάντα. Ένας πραγματικός Άνδρας με όλη τη σημασία της λέξης. Πόσο μας λείπεις…

Η αποδοχή από εμάς τους άνδρες της ευαίσθητης πτυχής του εαυτού και του ανδρισμού μας και του ότι δεν είναι καθόλου απαραίτητο και ανθρώπινο να δείχνουμε πάση θυσία δυνατοί και άτρωτοι, θα μας απελευθερώσει από τα αόρατα δεσμά των στερεοτύπων, που στραγγαλίζουν τον συναισθηματικό μας κόσμο και οδηγούν στο συναισθηματικό μας ευνουχισμό, θα λειάνει τις αιχμηρές μας πλευρές, θα ενισχύσει κατά πολύ τη συντροφική μας ικανότητα και θα μας επιτρέψει να συναισθανθούμε τους Άλλους καθώς και τη Γυναίκα πολύ περισσότερο και από μια πιο ισότιμη ανθρώπινη βάση…