Να'ταν η αγάπη μια σταλιά,
αστεριών φεγγοβολιά.
Να φωτίζει τα σκοτάδια,
όταν σε ζητώ τα βράδια.

Αχ! της θάλασσας μιαν άκρη,
να'ταν το πικρό μου δάκρυ,
Και βαρκούλα με πανιά,
η δική σου αγκαλιά.

Να'ταν το   Αντίο,
πολύτιμο φορτίο,
Που μου τ' άφησες μια νύχτα,
αντί για καληνύχτα.

Να' ταν το πυχτό σκοτάδι,
ένα τρυφερό σου χάδι,
Κι η ανάσα μου αγέρι,
κοντά μου να σε φέρει.

Να'ταν της καρδιάς το ψέμα,
αγριολούλουδο σε ρέμα,
Να μαραίνεται όταν λέω,
πως για 'σένανε δεν κλαίω...

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Αναζητώ Συνθέτη για συνεργασία....  

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου με  προσωπικό μήνυμα.... 

Διευκρίνιση : H δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση 

των πνευματικών δικαιωμάτων .