Ξεχασμένη η φωτογραφία
στη μέση του παλιού βιβλίου,
μου θυμίζει μια ιστορία
απ’ την παιδική μου τη ζωή.
Αριστερά είναι η Μαρία,
λίγο πιο εδώ ο Νικολής,
στη μέση είμ’ εγώ
και δεξιά μου ο Παπαμελής.
Στην πίσω τη σειρά…
ο Φώτης, η Νίκη, ο Δημήτρης , ο Θαλής,
ο Νίκος, ο Τασούλης, ο Χρήστος, κι’ ο Ναρσής….
Και συμπληρώνεται το κάδρο
με μερικούς ακόμα από πάνω..
Όλοι μας χαμογελαστοί,
ντυμένοι με τα καλά μας ρούχα,
λίγο πριν απ’ την παρέλαση,
για την Εθνική Γιορτή!...
Χρόνια που περάσανε, χαρούμενα,
φτωχά, μα ευτυχισμένα,
ανάμνηση ζωής…
μα και θλίψης…
γιατί μείναμε, δυο-τρεις.
- Στείλε ΣχόλιοΣκοπός του BLOG μου είναι η προώθηση και προαγωγή της ΜΟΥΣΙΚΗΣ, οποιασδήποτε μορφής τέχνης (των λεγόμενων ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ) και του λόγου, (ΠΟΙΗΣΗ, ΣΤΙΧΟΣ, ΔΙΗΓΗΜΑ, ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ), σχετική αρθρογραφία και προσωπικές απόψεις, κρίσεις και εκτιμήσεις.
Γάτες να αφυπνιστούμε ολοι ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ www.musicheaven.gr/html/story.php?id=1523 ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΔΙΗΓΗΜΑ Η ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ