Μετράω ώρες έλεγε, ένας παλιός πιλότος

να μπω στο μήνα, η έγκυος κι ο τοκετός μου πρώτος

ο στρατιώτης έσπαζε τα δόντια απ΄τη χτένα

ο υπάλληλος τα συντάξιμα να΄ναι ανεβασμένα.

Ο μαθητής περίμενε την τελευταία ώρα

ο ήλιος να εμφανιστεί, αφού περάσει η μπόρα

ο άρρωστος το φάρμακο να φέρει η νοσοκόμα

ο βουλευτής στις εκλογές, ψήφους για το κόμμα.

Ο ναύτης να΄βγει στη στεριά και να πατήσει χώμα

μια κοπελιά το αγόρι της που δεν ήρθε ακόμα

σ΄ένα εδώλιο πικρό κάποιος την καταδίκη

ο αθλητής το αγώνισμα που θα του φέρει νίκη.

Αυτός που έχει μαγαζί, έναν καλό πελάτη

κείνος που κλαίει και πονεί, το χτύπημα στην πλάτη

ο άτυχος την τύχη του, ο πλούσιος το χρήμα

ο άστεγος μία σκεπή, ο άκληρος ένα χτήμα.

Ο γέροντας το θάνατο για το στερνό ταξίδι

για δώρο του Πάσχα το παιδί, έν΄ακριβό παιχνίδι

στη μαύρη ήπειρο ναρθεί το τέλος πια της πείνας

ο άνεργος το επίδομα για να περάσει ο μήνας.

Τη νίκη της ομάδας του εκείνος στην κερκίδα

ένα μοντέλο να φανεί η πρώτη της ρυτίδα

ο ισοβίτης να δοθούν χάρες από το κράτος

η λίμνη να μη δει ποτέ το φως του ήλιου ο πάτος.

Την ευτυχία ο δύστυχος ναρθεί για να γελάσει

ο μετανάστης μην τυχόν κανείς τον απελάσει

το φακελάκι ο γιατρός χωρίς να πει κουβέντα

και ο τεμπέλης το φραπέ κάτω από μία τέντα.