...με τις πρώτες ηλιαχτίδες καθώς το φως ξεκίνησε την εισβολή του,κι ενώ μόλις τέλειωσα μια όμορφη ταινία με γλυκόπικρα συναισθήματα,το γνωστό άσμα των Σκαθαριών καρφώθηκε στο νου μου και άρχισα να το σιγοτραγουδώ σε ένα απαλό χαμηλό τόνο

Έπιασα την κιθάρα μου και έκανα ανίχνευση μελωδίας...μια μεγαλοπρεπής ΡΕ ματζόρε στο Hey έδινε πάσα σε μια ΣΟΛ ματζόρε για να τραγουδηθεί το jude don t be a-fraid με ΡΕ 7ης...

Κι έτσι έληξε άλλη μια νύχτα.

Η αυπνία θα δώσει τη θέση της σε ένα ήσυχο ύπνο.

Σήμερα είναι Μεγάλη Παρασκεύη.Μια μέρα από πάντα γκρίζα.

Ωστόσο μετά από κάθε γκρίζα σελίδα στα κόμικς,ακολουθεί μια έγχρωμη.

Σε αναμονή αυτής λοιπόν...

Heey Jude...take a sad song a make better....