Θυμάμαι καλά, εκείνο το βράδυ
που ήταν μαχαίρι μες την καρδιά
από εσένα γυναίκα κακία
και όπως ήρθα να σε δω, να σε φιλίσω
έκανες πίσω, και μετά λέξη δεν έβγαλες
και μούτρα μου κράτησες
πάλι για ανεξήγητο λόγο
και έτσι πάλι το βραδάκι το κατέστρεψες
και την αγάπη εσυ την ισοπέδωσες

Πάλι με σνόμπαρες κ' αδιαφόρισες
και για μια ακόμη φορά
τα όνειρα σκότωσες
εμένα καρδιά μου, που μες τα μάτια
καλά σε κοιτούσα και το χέρι γερά
εγώ σου κρατούσα

Πάλι με σνόμπαρες κ' αδιαφόρισες
και μες σε μια νύχτα, τα όνειρα, σκότωσες
που εγώ έδινα και την ψυχή μου
μα τώρα μου' χεις, διαλύσει
την ζωή μου

Τώρα τι να πω, λόγια δεν έχω
για όλο που συνέβη
όμως καρδιά μου να θυμάσαι
εσύ το αποφασίσες και αυτό δεν αλλάζει
τώρα είναι πια πολύ αργά

Πάλι με σνόμπαρες κ'αδιαφόρισες
και για μια ακόμη φορά
τα όνειρα σκότωσες
εμένα καρδιά μου, που μες τα μάτια
καλά σε κοιτούσα και το χέρι γερά
εγώ σου κρατούσα

Πάλι με σνόμπαρες κ' αδιαφόρισες
και μες σε μια νύχτα
τα όνειρα σκότωσες
που εγώ έδινα ακόμη και την ψυχή μου
μα τώρα μου' χεις διαλύσει
την ζωή μου

Πάλι με σνόμπαρες κ' αδιαφόρισες
και για μια ακόμη φορά
τα όνειρα, σκότωσες
που εγώ μέσα στα μάτια καλά σε κοιτούσα
και το χέρι γερά σου το κρατούσα

Μα μην φοβάσε
γιατί όπως και εσύ και εγώ στο τέλος
μετα απ' όλα αυτά
αδιαφορούσα.

Στιχοι: Κωνσταντίνος Αυφαντής (Κ.Α)