Μεγάλη αξία ο Κυριακάτικος καφές...

Είναι το καλύτερο καταπραυντικό

Σε σκιερό και δροσερό μέρος με λίγο κόσμο

Λίγο πριν στρωθώ στη μάχη για την κατάκτηση άλλου ενός φρουρίου

Συντροφιά μου η Musicheaven διαβάζοντας όμορφα κείμενα...

Πολύ δυνατές πέννες όπως του panosant,της freddom,του CHE...

Σκέφτηκα πως τελικά έχει περισσότερο ενδιαφέρον να διαβάζεις αριστουργήματα χωρίς να ξέρεις ονομαστικά την ταμπέλα του συγγραφέα.

Όταν τη γνωρίζεις και είναι βαρύγδουπη ο νους και το συναίσθημά σου υφίστανται ένα μικρό "βιασμό"

"Είναι Καφάβης,είσαι ηλίθιος που δε σ αρέσει να τον διαβάζεις...δεν έπιασες το βαθύτερο νόημά του"

Και αυτομαστιγώνεσαι..."Είναι Σεφέρης...γιατί διάβασα μόνο μια παράγραφο και θέλω να εγκαταλείψω;

Να τολμήσω να θίξω το ιερό τέρας;Οχι βέβαια...εγώ πάλι φταίω

Εγώ φταίω που έχω κολλήσει με τον panosant και τον mpriza και όχι με τον Παπαδιαμάντη ή τον Καρυωτάκη...

Καλημερες...