Η κβαντομηχανική δεν θεώρησε ποτέ την ύλη ως θέση,αλλά ως πιθανότητα.

Έτσι κι εγώ έκανα φίλους τους δαίμονες που με στοιχειώνουν...αντιμετωπίζοντάς τους ως πιθανότητες.

Καταστρώνοντας σχέδιο πριν από αυτούς γι αυτούς.

Έχω καρδιά λέοντος αυτό όσα χρόνια κι αν πέρασαν δε το ξέχασα.

Μπορεί η ζωή να με δυσκόλεψε,να με νίκησαν πολλές φορές οι κακοτοπιές,μα ήταν μόνο μάχες που χάθηκαν.

Όχι ο πόλεμος.

Ιδανικά θα ήθελα ηρεμία για να ξαποστάσω τις σπασμένες φτερούγες μου

Αλλά τη ζαριά της ζωής δε τη ρίχνει κανείς για τη ζωή του.

Αυτό που επιλέγει είναι μόνο πως θα εκμεταλλευτεί μια ζαριά.

Έτσι κάλεσα σε παρτίδα τάβλι τους δαιμόνους μου.

Μόνο έτσι θα τους νικήσω.

Γνωρίζοντάς τους.