Κόκκινο φεγγάρι...κόκκινο λιμάνι...τραγουδούν οι Κατσιμίχα...

Κι.εγώ κάνω αναδρομές στο παρελθόν

Τότε που ντυνόμουν...μαύρος γάτος και περιπλανιόμουν μοναχός στα μπαράκια της πόλης διψώντας για αλκοόλ και παραισθήσεις.

Κρύα η νύχτα στην αρχή της,ψύχρα

και στη διαδρομή της...

Όλοι σε παρέες και ζευγάρια κι εγώ μοναχικός πλανόδιος λύκος

Το ποτό μου μεθυστικό.Κάθε γουλιά και άδειασμα μυαλού.

Τί υπέροχα κρύα βράδια...μες την τσίκνα του ντουνιά...