Χαθήκαμε και χάσαμε την άκρη
του μίτου που μας όρισε η μοίρα
της Αριάδνης κύλισε το δάκρυ
ντυμένο με μετάξι και πορφύρα

Τρεμόπαιζε η φλόγα νυσταγμένα
μπλεχτήκανε τα λόγια στις σκιές
κεράκια τα φιλιά μας  πετάμενα
κουβάρι  στου Θησέα τις πληγές

Κόπιασε νύχτα να σκεπάσεις
των οριζόντων τις γραμμές
άγριο  εσύ  κύμα ν' αγκαλιάσεις
του δυστυχή Αιγέα τις κραυγές

Χαθήκαμε και χάσαμε την άκρη
καρφώσαμε στον θόλο τ' ουρανού
τις θύμισες κι ένα θλιμμένο δάκρυ
σημάδια ενός - Ανείπωτου χαμού.

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Διευκρίνιση : H δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων.