Θλιμμένα λόγια απόψε λες
του έρωτα, Αχ! η ζάλη
σβήνει αργοσβήνει μες το χθες
στης λήθης το ακρογιάλι

Σαν καρβουνάκι καίγομαι
σαν λες θλιμμένα λόγια
αφέντρα μοίρα φλέγομαι
στης θλίψης τα υπόγεια

Με ζώνουνε ραγισματιές
γλυκό μου μαϊστράλι
μη χάσεις τις ανασαιμιές
του Έρωτα τα κάλλη

Γιατί ο ανθός του έρωτα
σταλάζει στην πνοή μου
κι όλα σου τ' αφανέρωτα
μελώνουν το κορμί μου

Λυπήσουμε και σώσε με
κλείσε τα βλέφαρά σου
στον ερωτά σου νιώσε με
σαν χάδι στα φτερά σου

Γιατί αν δε νιώσεις δειλινά
και νοτισμένο αγέρα
θλιμμένα λόγια αλαργινά
με πνίγουν σε καλντέρα......

Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .