Σκίζει τους ουρανούς

μια αδικία πλανιέται πάνω από τον κόσμο

γεμίζει δάκρυα πυροδοτεί αντιδράσεις 

οι κυβερνήσεις απαξιώνουν τους ανθρώπους

μια πίκρα πλανιέται πάνω από τον κόσμο

γεμίζει φτώχεια η τσέπη κι ο πλούτος τριγυρίζει

κλέφτης σκυφτός κακός λεπρός

διαλύει το φως κι απλώνει το σκοτάδι 

αγοράζει κλειδιά φίλους ανθρώπους

διαχέει παντού μια πράσινη μούχλα

με εμπορικά κατακάθια ανταγωνίζεστε το θεό

με μαύρες αλυσίδες δένουν τις καρδιές βομβαρδισμένων τόπων.

Σε σκοτεινές φάμπρικες παράγει υπεραξία, 

τρύπια, άδεια αφήνει τη γη πληγωμένη

τυλιγμένη στους αέριους ρύπους ζαλισμένη

ασφυκτικά κουρασμένη ίσως χρειαστεί να καταργηθεί