Ο πόνος μου μοιάζει με κατάρα που μεταμόρφωσε το σώμα ενός περήφανου ελαφιού σε ξερό κορμό δέντρου με βαθιές ρίζες.

Έχει σβελτάδα στο νου και φλόγα στην καρδιά του.

Μα κάθε του κίνηση το πονά ως βαθειά στις ρίζες του δέντρου που παγίδευσαν το κορμί του.

Ο τόπος του γύρω άγονος και σκοτεινός.

Έρημος.

Μα ένα φεγγάρι ολόγιομο φωτίζει τα όνειρά του.

Πως μέρα θα ρθει γρήγορα μαζί και η λευτεριά του.