Στο τζάκι μέσα οι φλόγες χορεύουν.  Τα κούτσουρα γίνονται στάχτη και καπνός. Εξαϋλώνονται...

Μαζί τους τα χαρτιά. Δεν έχει καμία σημασία τι έγραφαν. Ανήκουν στο χθες, στις αναμνήσεις. Κι οι αναμνήσεις δεν καίγονται, παρά μόνο καίνε. Κλειδώνονται στα δωμάτια της ψυχής και διαφεύγουν πού και πού από τις χαραμάδες.

Μια κηλίδα σχηματίζεται στο κέντρο της σελίδας. Μαύρη στην αρχή κι έπειτα κόκκινη. Μια πύρινη τρύπα εξαπλώνεται και κατατρώει το χαρτί. Κατατρώει.... 

Οσμή καμένου και τριξιματα ψιθύρων. Η φωτιά ολοκλήρωσε το έργο της. Λένε πως είναι εξαγνισμός. Ίσως... 

Η στάχτη που απέμεινε, ωστόσο, δεν θυμίζει σε τίποτα την πρότερη ύλη...