Μέσα στην πόλη περπατώ 
Τρεις το πρωί και σε ποθώ
Τις αναμνήσεις μας θυμάμαι
Ξανά στο πλάι σου δεν θα μαι.


Μα τις βιτρίνες προσπερνώ
Και τις νύχτες νοσταλγώ 
Να σε φέρουνε κοντά μου 
στα στέρνα τα όνειρά μου.


Και ένας διαβάτης με κοιτά
Μου λέει φίλε και αν πονάς 
Πάντα η αγάπη μαρτυρά 
Πως η καρδιά δεν θα ξεχνά.
 

Για αυτό μη στέκεσαι εδώ 
Έχε το νου σου καθαρό 
Κι αν θα γυρίσει μία φορά 
Πάλι θα αξίζει να πονάς.