Η οθόνη δείχνει λαμπερούς - καλοντυμένους

που κάνουν βόλτες και τη μόδα ακολουθούν

κάπου ξεχνά σε μια γωνιά τους πεινασμένους

αυτού του ατέλειωτου πλανήτη που νοσούν.

Στις σελίδες των εντύπων που γυαλίζουν

βλέπεις κολόνιες - δαχτυλίδια - μάσκες νυκτός

δε δείχνουν κόσμους που στο κρύο τουρτουρίζουν

που΄χουνε χάσει τις πατρίδες και το βιος.

Μοντέλα που διασχίζουν πασαρέλες

σούπερ αμάξια με εξαίσια καντράν

τηλεθεάσεις για σκουπίδια και κορδέλες

μα μόνο πεντάλεπτα γι΄ανθρώπους που πεινάν.

Για ένα ανδραγάθημα σπανίως θα ακούσεις

σου δείχνουν φόνους - λωποδύτες - μαστροπούς

ταινίες με αίματα που αρκούν για δέκα λούσεις

και ποιος σε πάρτι είχε καλέσει ηθοποιούς.

Έτσι στο τέλος λογικά αναρωτιέσαι

αν έστω λίγο υπάρχει σήμερα καλό

αν υπάρχει κάτι ακόμη να κρατιέσαι

σ΄αυτό τον κόσμο που κατάντησαν τρελό.

Εάν δείξουν κάποιους με κουρέλια και παρτσάλια

υπάρχει από πίσω μια σπουδαία πολιτική

μας λεν κοιτάξτε, τούτοι έχουν μαύρα χάλια

μη μας ζητάτε πιο πολλά.....καλά είστε εκεί.