Γράφτηκα πρώτη φορά εδώ μέσα, το 2007, μέχρι το 2009. Είχα blog, με ποίηση και λογοτεχνία, κυρίως. Επειδή δεν έμπαινα συχνά, διαγράφτηκαν. Το 2010, διορίστηκα στο δημόσιο, οπότε, δεν είχα το χρόνο να γράφω. Έτσι νόμιζα τουλάχιστον, ότι διορίστηκα... Επειδή, δεν ήταν έτσι...Είδα το ονοματεπώνυμο μου, στο ίντερνετ, σε πολύ καλή θέση, διορισμένη στο δημόσιο...Θυμάμαι, χάρηκα πάρα πολύ τότε, επειδή ήταν το μεγάλο μου όνειρο, να διοριστώ κάπου...Δυστυχώς, αυτό που συμβαίνει συνήθως, όταν χαίρεσαι πολύ για κάτι, είναι, να προσγειώνεσαι ανώμαλα, όταν ανακαλύπτεις την αλήθεια...Η δική μου αλήθεια, φάνηκε απο την αρχή, όταν με πήγαν κάπου για δουλειά, καμία σχέση όμως με δημόσια υπηρεσία...Το είδα, το άκουσα, όμως, να σας πω την αλήθεια μου, παρόλα αυτά, έμεινα εκεί, για δυο λόγους. Ο πρώτος ήταν, επειδή ήθελα να εργαστώ, ο δεύτερος, να ανακαλύψω, τι στο καλό γύρευα εγώ εκεί, σε μια δουλειά που καμία σχέση δεν είχε με την πραγματικότητα, ποιος με έβαλε εκεί, αντί να είμαι στη δημόσια υπηρεσία στην οποία ανήκα, και για πιο λόγο...Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας...Άντεξα μόνο 8 χρόνια... Και μετά έφυγα, όταν είχα μάθει, ψάχνοντας, την αλήθεια! Μέχρι σήμερα, με ψάχνουν! Αλλά δεν σκοπεύω να γυρίσω, επειδή δεν μου αρέσουν τα ψέματα, και επειδή έχασα δυστυχώς πολύτιμο χρόνο, σε κάτι που στην κυριολεξία, δεν άξιζε! Ποιος αφήνει εργασία δημοσίου, αν είναι όντως αληθινή; Κανένας! Όλα όσα είδα και άκουσα εκεί μέσα, για τα οποία προσωπικά δεν είχα καμία σχέση, όμως δυστυχώς είχαν αντίκτοιπο στη ζωή μου, δεν μου άφησαν περιθώρια να κάνω πίσω, μετά απο την απόφαση μου, να τα παρατήσω όλα και να φύγω, πρώτα απο όλα σεβόμενη την προσωπικότητα μου, και δεύτερον, επειδή βαρέθηκα να είμαι απλή παρατηρητής των γεγονότων...Η αλήθεια λοιπόν, είναι, ότι στην εν λόγο εργασία, με φώναξαν άτομα απο το musicheaven, προκειμένου να εργαστώ εκεί, απο το να είμαι, όπως είπα στη δημόσια υπηρεσία στην οποία ανήκα, αλλά ουδέποτε, πήγα...Θα σας πω ακριβώς τι έγινε, με λεπτομέρειες...Πήγα λοιπόν στη δουλειά, με το χαρτί του διορισμού μου, και κάποια, ας το πούμε υπεύθυνη εκεί μέσα, διότι κάποιος άλλος την έβαλε να τα κάνει αυτά τα πράγματα, μου είπε, ότι εκεί μέσα έχουν τους δικούς τους νόμους, και αποφασίζουν για τον καθένα, χωρίς να γνωρίζει κάποιος παρά έξω! Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, δεν κατάλαβα εξ αρχής τι εννοούσε, όπως είπα, ήμουν καιρό άνεργη και ήθελα να εργαστώ, της είπα ότι ήθελα τη δουλειά γραφείου για την οποία προσλήφθηκα. Εκείνη μου είπε, θα την έχεις, αλλά, στην πορεία κατάλαβα, ότι μου είπε ψέματα, διότι, δεν πήγα ποτέ μα ποτέ στην εν λόγο υπηρεσία! Το εντελώς αντίθετο, θα έλεγα! Τα χρόνια πέρασαν, και εγώ καθημερινά ζούσα καταστάσεις, τις οποίες δεν θα άντεχε άνθρωπος, μάλιστα αρκετές φορές, πήγα στο νοσοκομείο, για λόγους υγείας, τόσο πολύ με πρόσεχαν! Επίσης, εκεί μέσα, είδα διάφορους ανθρώπους, οι οποίοι είχαν κύρια απασχόληση το fb και τις γνωριμίες! Μάλιστα προσπάθησαν να μου γνωρίσουν διάφορους, εγώ όμως, πάντα εξαφανιζόμουν! Δεν θα ήθελα να επεκταθώ σε άλλα γεγονότα, επειδή εκεί μέσα υπήρχαν και άνθρωποι, οι οποίοι δεν έφταιγαν, και οι οποίοι βρέθηκαν εκεί, με τον ίδιο τρόπο που βρέθηκα και εγώ! Το γεγονός είναι ένα...Δεν θα ξαναγυρίσω, επειδή η υγεία μου είναι πάνω απο όλα και απο όλους, και τίποτα και κανείς δεν μπορεί να με αναγκάσει για το αντίθετο...Το θέμα είναι όμως, ότι, πάντα το <έπαιζα> ας το πούμε αφελής, προκειμένου να μάθω τι <παίζεται> εκεί μέσα! Θα μου πείτε, γιατί δεν έφυγα νωρίτερα; Επειδή ήθελα να μάθω και αυτά που δεν γνώριζα! Με άλλα λόγια, τα γεγονότα που είχαν διαδραματιστεί, και για τα οποία εγώ δεν είχα καμία σχέση, έφεραν κοντά μου ανθρώπους με τους οποίους δεν ταίριαζα σε καμία περίπτωση, οπότε ήταν λογικό να παραμείνουμε σε μια απλή γνωριμία, για του λόγου το αληθές, δεν αντάλλαξα ποτέ με κανέναν τηλέφωνο επικοινωνίας! Το θέμα όμως είναι, το εξής, φίλοι μου...Ακόμα και σήμερα συνεχίζεται η ίδια ιστορία με το fb, με αποτέλεσμα να μη με αφήνουν σε ησυχία, άγνωστοι σε μένα, είτε τηλεφωνικά, είτε στο δρόμο! Αν και δεν έχω την παραμικρή ιδέα ποιοι είναι, συνεχίζουν να με ενοχλούν με διάφορους τρόπους εκεί έξω, χωρίς εγώ να δώσω το παραμικρό δικαίωμα προσέγγισης μου! Δηλαδή, τι άλλο πρέπει να κάνω για να σταματήσουν; Να πάω στην αστυνομία; Αυτό που γνωρίζω με σιγουριά, είναι, ότι με έχουν βάλει στο fb, το οποίο το διαχειρίζεται άλλος, και ένας Θεός ξέρει τι γίνεται εκεί, με αποτέλεσμα καθημερινά να βλέπω άγνωστους γύρω μου! Είμαι πενήντα χρονώ, ξέρω τι θέλω στη ζωή μου, και σίγουρα αυτό που θέλω, δεν έχω σκοπό να το βρώ απο το fb! Με ψέματα, δεν κερδίζεις ανθρώπους, αντίθετα, τους χάνεις, οριστικά, και αμετάκλητα...
6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |